Ўільям Морыс

Ўільям Морыс (па-ангельску: William Morris; 24 сакавіка 1834, Ўолтэмстаў — 3 кастрычніка 1896 году, Лёндан) — ангельскі мастак, пісьменьнік, тэарэтык мастацтва, грамадзкі дзяяч.

Ўільям Морыс
Дата нараджэньня	24 сакавіка 1834(1834-03-24)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Ўолтэмстаў[d], Вялікі Лёндан, Ангельшчына, Вялікабрытанія[d][4][5][6] або Лёндан, Вялікабрытанія[d][7]
Дата сьмерці	3 кастрычніка 1896(1896-10-03)[1][2][3][…] (62 гады)
Месца сьмерці	Лёндан, Вялікабрытанія[d][4][6][7] або Гамэрсьміт[d], Гамэрсьміт і Фулгэм[d], Вялікі Лёндан, Ангельшчына, Вялікабрытанія[d][8]
Месца пахаваньня	St. George's Churchyard[d][9]
Месца вучобы	Коледж Эксэтэру[d][5] Каледж Марлбара[d][5]
Занятак	архітэктар, паэт, дызайнэр, графічны дызайнэр, маляр, пісьменьнік навуковай фантастыкі, палітык, ілюстратар, празаік, артыст, рамесьнік, сацыяльны рэфарматар, каліграфіст
Жанры	дэкаратыўнае мастацтва[d][10]
Плынь	Arts and Crafts movement[d] і сымбалізм[11]
Сайт	williammorrissociety.org (анг.)
Ўільям Морыс у Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў Оксфардзкім унівэрсытэце з 1853 па 1856 гады. 3 1856 году працаваў у архітэктурнай майстэрні Джорджа Эдмунда Стрыта ў Лёндане. У 1857—1862 гадах займаўся жывапісам.

3 1860-х гадоў пад уплывам ідэяў прэрафаэлітаў, як то Томаса Карлайла і Джона Раскіна, выступаў з рамантычнай крытыкай буржуазнага ладу, машыннай вытворчасьці проціпастаўляючы народныя рамёствы, традыцыі ручной працы і індывідуальную мастацкую творчасьць, у якіх бачыў сродак эстэтычнага выхаваньня і пераўвасабленьня грамадзтва. У 1861—1862 гадах заснаваў (з П. Маршалам і Ч. Фолкнерам) мастацка-прамысловую кампанію (саматужныя майстэрні дэкаратыўнай размалёўкі, мэблі, тканінаў, мэталічных вырабаў, вітражоў, шпалераў, вышывак і іншага), у 1890—1891 гады стварыў Келмскоцкае выдавецтва. Вырабы ягоных майстэрняў, афармленьне інтэр’ераў і кнігаў вызначаліся рысамі дэкаратыўных стылізацыяў на ўзор сярэднявечнага мастацтва. Творчасьць Морыса папярэднічала ўзьнікненьню стылю мадэрн і заклала асновы мастацкага канструяваньня.

Імкненьне да сярэдневячных матываў і рамантычнай стылізацыі вобразаў уласьціва і для ягонай літаратурнай творчасьці. Ён склаў паэмы «Абарона Гінэўры» (1858), «Зямны рай» (ч. 1—3, 1868—1870), аповесьць «Сон пра Джона Бола» (1888). Аўтар сацыяльна-ўтапічнага рамана «Зьвесткі неадкуль, або Эпоха шчасьця» (1891).

• 
  «La Belle Iseult», 1858
• 
  Шпалеры зь лісьцевым арнамэнтам паводле дызайну Ўільяма Морыса, 1875
• 
  Фрагмэнт габэлена «Дзяцел» («Woodpecker») паводле дызайну Ўільяма Морыса, 1885