Акала-саамская мова

А́кала-саа́мская мова (альбо ба́бінская саа́мская мова) — адна з саамскіх моваў, на якой размаўляюць (прынамсі размаўлялі) у этналякальным саамскім рэґіёне Сійда(en), у раёне некалькіх паселішчаў паўдзёнага захаду Кольскае паўвыспы (Акель і Чуксуал). 29 сьнежня 2003 году памёр апошні чалавек, для якога мова была роднай — Марыя Сергіна^[2].

Акала-саамская мова
Ču´kksuâlis
Ужываецца ў	Расеі
Рэгіён	Паўдзёны захад Мурманскае вобласьці (Кольская паўвыспа)
Колькасьць карыстальнікаў	вымерла (ёсьць некалькі чалавек зь веданьнем мовы)
Клясыфікацыя	Уральская сям’я  Фіна-вугорская галіна   Саамская група
Афіцыйны статус
Афіцыйная мова ў	—
Рэгулюецца	—
Статус:	9 згаслы[d][1]
Пісьмо	кірыліца
Коды мовы
ISO 639-1	—
ISO 639-2(Б)	—
ISO 639-2(Т)	—
ISO 639-3	sia
SIL	sia

Характарыстыка мовы

Акала-саамская мова (абазначаная лічбай 8 з улікам кільдзінскай саамскай)

Раней часта лічылася дыялектам кільдзінскае саамскае мовы. Найбольш блізкая да колта-саамскае мовы, носьбіты якой пражываюць заходней.

Для характарыстыкі мовы ў нашыя часы сабрана нямала матэрыялаў, але акала-саамская мова ўсё роўна застаецца адной з самых маладасьледжаных саамскіх моваў.