Алесандра Вольта

Алеса́ндра Джузэ́пэ Анто́ніё Анастасі́ё Джэраля́ма Умбэ́рта Во́льта (па-італьянску: Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Gerolamo Umberto Volta; 18 лютага 1745, Кома, Мілянскае герцагства, Італія — 5 сакавіка 1827, Кома, Каралеўства Італія) — італьянскі фізык, хімік, фізыёляг і вынаходнік, адзін з заснавальнікаў вучэньня аб электрычнасьці; граф (1801). Чалец Нідэрляндзкай каралеўскай акадэміі навук, чалец Прускай акадэміі навук, замежны чалец Лёнданскага каралеўскага таварыства. Прафэсар Павійскага унівэрсытэта.

Алесандра Вольта
па-італьянску: Alessandro Volta
Дата нараджэньня	18 лютага 1745(1745-02-18)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Кома
Дата сьмерці	5 сакавіка 1827(1827-03-05)[2][3][4][…] (82 гады)
Месца сьмерці	Кома
Месца пахаваньня	tomb of Alessandro Volta[d]
Месца вучобы	Калегія ордэну езуітаў
Занятак	фізык, вынаходнік, акадэмік, хімік
Навуковая сфэра	фізыка, хімія, фізыялёгія
Месца працы	Павійскі ўнівэрсытэт[d]
Вядомы як	вынаходнік
Сябра ў	Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d], Баварская акадэмія навук[d], Француская акадэмія навук, Турынская акадэмія навук[d][5], National Virgilian Academy[d], Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d], Руанская акадэмія навук, літаратуры і мастацтваў[d] і Гётынгенская акадэмія навук[d]
Дзеці	Zanino Volta[d]
Узнагароды	Мэдаль Коплі, Ордэн Жалезнай Кароны, Ордэн Ганаровага легіёну
Алесандра Вольта ў Вікісховішчы

Вольта ўпершыню зьмясьціў пласьціны з цынку і медзі ў кісьлю, каб атрымаць бесьперапынны электрычны ток, стварыўшы першую ў сьвеце хімічную крыніцу току («Вольтаў слуп»). Імем Вольта названа адзінка вымярэньня электрычнага напружаньня — вольт.

У 1800 годзе пабудаваў хімічную батарэю: стала магчымым атрымліваць электрычнасьць з дапамогай хімічных рэакцыяў.

Астэроід «8208 Вольта» носіць яго імя.