Альшаніцкая бітва

Альшані́цкая бітва адбылася 27 студзеня 1527 року паміж войскамі Вялікага Княства Літоўскага і Крымскага ханства. Адна з найбольшых перамог над крымскімі татарамі вялікалітоўскага гетмана Канстантына Астроскага^[3] і апошні вялікі наезд татараў на Вялікую Літву^[1].

Альшаніцкая бітва
Крымска-нагайскія набегі на Русь
Дата: 27 студзеня 1527 (498 гадоў таму) Месца: Пад Альшаніцай (цяпер у Ракітнянскім раёне Кіеўскай вобласьці, Украіна) Вынік: перамога Вялікага Княства Літоўскага
Супернікі
Вялікае Княства Літоўскае	Крымскае ханства
Камандуючыя
Канстантын Астроскі Юры Радзівіл[1]	Сахіб I Герай[2]
Колькасьць
7000[1]	34—40 тыс.
Страты
невядомыя	24 тыс. забітыя, 700 паланёныя

У 1524 року Іслам I Герай, сын Мэхмэда I, уварваўся ў Вялікае Княства Літоўскае і па вяртаньні распачаў адкрытую барацьбу за сталец са сваім дзядзькам і новым ханам Саадэтам I^[2]. У 1526 бакі памірыліся і пачалі супольны наезд на Палесьсе^[1], спустошыўшы землі ад Тураву да Пінску. На адваротным шляху іх дагнала войска літоўскае на чале з Канстантынам Астроскім ды напоўніцу разьбіла іх пад вёскай Альшаніцай ля Кіеву. Былі вызваленыя 80 000 палонных, вернутая нарабаваная маёмасьць. Рэшту татарскага войска дабілі пад Каневам і Чаркасамі Астафі Дашкевіч і Юры Алелькавіч^[4].

Па бітве літоўцы вызвалілі хана Шэйха Ахмэда^[2], былога хана Залатой арды, увязьненага больш як 20 гадоў таму, каб выкарыстаць яго дзеля ціску ў перамовах з крымскімі татарамі^[5]. У выніку Саадэт I і Іслам I Гераі даслалі князю Жыгімонту Старому лісты з прапановаю міру і зьвязу супраць Маскоўскага княства. Аднак гэтыя пляны былі спыненыя з-за новых унутраных рознагалосіц у Крымскім ханстве^[2].