Аляксандар Бычанок

Аляксандар Віктаравіч Бычанок (нарадзіўся 30 траўня 1985 году, Магілёў, БССР) — колішні беларускі футбаліст, паўабаронца. У 2011 годзе правёў 5 матчаў за нацыянальную зборную Беларусі. Уваходзіць у Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў^[3].

Аляксандар Бычанок
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	30 траўня 1985(1985-05-30)[1][2] (40 гадоў) Магілёў, БССР, СССР
Рост	176 см
Вага	76 кг
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2002—2005	Дняпро Магілёў	75 (2)
2006—2008	Шахцёр Салігорск	66 (2)
2009—2010	Дняпро Магілёў	52 (8)
2011—2013	Дынама Менск	71 (9)
2012	→ Кайрат	7 (0)
2014	Гомель	27 (0)
2015—2017	Рытэрай	84 (9)
2018—2020	Іслач	61 (0)
Зборныя
2003—2004	Беларусь (да 19)[d]	6 (1)
2004—2006	Беларусь (да 21)	10 (0)
2011	Беларусь	5 (0)

Кар’ера

Клюбная

Выхаванец СДЮШАР-7 гораду Магілёва.

Прафэсійную кар’еру пачаў у магілёўскім «Дняпры» ў 2002 годзе. Пасьля чатырох сэзонаў у камандзе вырашыўся на пераход у салігорскі «Шахцёр», аднак праз тры гады вярнуўся назад. У 2010 годзе правёў 7 матчаў за «Дняпро» ў кваліфікацыі розыгрышу Лігі Эўропы. 23 сьнежня 2010 году заключыў трохгадовае пагадненьне зь менскім «Дынама»^[4]. У сэзоне 2011 году быў трывалым гульцом асноўнага складу, а ў пачатку 2012 году пачаў радзей зьяўляцца на полі.

У ліпені 2012 году быў аддадзены ў арэнду казахстанскаму «Кайрату» да канца сэзону 2012 году^[5]. У лістападзе 2012 году вярнуўся ў менскае «Дынама»^[6]. Па вяртаньні з арэнды звычайна выходзіў толькі на замену, але з чэрвеня 2013 году, пры новым галоўным трэнэры Робэрце Маасканце, здолеў замацавацца ў асноўным складзе, дзе пачаў выкарыстоўвацца як флянгавы паўабаронца (да гэтага звычайна гуляў у апорнай зоне).

У студзені 2014 году перайшоў у «Гомель»^[7]. У складзе «Гомля» спачатку выкарыстоўваўся як атакуючы паўабаронца, але пазьней быў пераведзены ў апорную зону, часам гуляў у якасьці флянгавага абаронцы. Па заканчэньні кантракта ў сьнежні 2014 году пакінуў клюб^[8]. У красавіку 2015 году падпісаў кантракт зь летувіскім клюбам «Трокі»^[9]. У студзені 2018 году перайшоў у клюб «Іслач»^[10], якому двойчы дапамог стаць срэбраным прызэрам чэмпіянату Летувы. У студзені 2018 году трэнаваўся зь «Іслаччу» і ў выніку падпісаў кантракт з клюбам^[11]. Быў адным з асноўных гульцоў, спачатку звычайна зьяўляўся ў пачатковым складзе, а пазьней часьцей выходзіў на замену. У красавіку 2019 году не гуляў праз траўмы, а па акрыяньні чаргаваў выхады ў першай адзінаццатцы і на замену. У лістападзе 2019 году падоўжыў кантракт зь «Іслаччу»^[12]. У 2020 годзе пачаў часьцей выходзіць на замену. Пасьля сканчэньня гульнявой кар’еры заняў пасаду спартовага дырэктара «Іслачы»^[13].

Міжнародная

У 2011 годзе выклікаўся ў нацыянальную і алімпійскую зборныя Беларусі.

Дасягненьні

• Срэбраны прызэр чэмпіянату Летувы: 2015
• Бронзавы прызэр чэмпіянату Беларусі: 2013

Статыстыка

Клюб	Сэзон	Чэмпіянат
		Дывізіён	Матчы	Галы
Іслач	2018	Найвышэйшая ліга	28	0