Аляксандрас Ванагас

Аляксандрас Ванагас (лет. Aleksandras Vanagas; 12 жніўня 1934 — 13 красавіка 1995) — летувіскі савецкі мовазнаўца. Доктар гістарычных навук (1984 год)^[2]. Заслужаны дзяяч навукі Летувіскай ССР (1985 год).

Аляксандрас Ванагас
па-летувіску: Aleksandras Vanagas
Дата нараджэньня	12 жніўня 1934(1934-08-12)[1]
Месца нараджэньня	Буйвенай[d], Нарунскае староства[d], Купішкаўскі раён, Летува[1]
Дата сьмерці	13 красавіка 1995(1995-04-13)[1] (60 гадоў)
Месца сьмерці	Вільня, Летува[1]
Месца пахаваньня	Антокальскія могілкі
Занятак	мовазнавец
Навуковая ступень	доктар філялягічных навук[d]
Узнагароды

Біяграфія

У 1966 годзе стаў сябрам Міжнароднай камісіі анамастыкі. У 1984 годзе атрымаў ступень доктара гістарычных навук.

Распрацоўваў праблемы анамастыкі Летувы з шырокім выкарыстаньнем беларускага матэрыялу: «Утварэньне гідронімаў Летувіскай ССР» (1970 год), «Этымалягічны слоўнік летувіскіх гідронімаў» (1981 год), «Летувіскія элемэнты ў беларускай анамастыцы» (1968 год).

Летувізацыя

Асноўныя артыкулы: Летувізацыя і Імёны ліцьвінаў

Па працяглым маўчаньні зь летувіскага боку^[3], у 1966 годзе на старонках летувіскага савецкага часопісу «Baltistica» апублікаваў рэцэнзію^[4] на працы францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна з рэзкай крытыкай яго высноваў пра германскае (гоцкае) паходжаньне імёнаў ліцьвінаў і наступнай заявай: «што да повязі літоўскай антрапаніміі з германскай, то трэба падкрэсьліць складанасьць гэтага пытаньня». Аднак прытым мусіў быў прызнаць, што «падабенства паміж некаторымі найбольш старажытнымі літоўскімі і германскімі антрапонімамі сапраўды існуе»^[5].

Узнагароды

• Дзяржаўная прэмія Летувіскай ССР (1974 год)
• Заслужаны дзяяч навукі Летувіскай ССР (1985 год)
• Камандорскі крыж летувіскага Ордэну Вялікага князя літоўскага Гедзіміна (1995 год)