Атэніё Абэль

Атэніё Абэль (па-нямецку: Othenio Abel; 20 чэрвеня 1875, Вена — 4 ліпеня 1946, Мондзэе) — аўстрыйскі палеантоляг.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Абэль (неадназначнасьць).

Атэніё Абэль
па-нямецку: Othenio Abel
Дата нараджэньня	20 чэрвеня 1875(1875-06-20)[1][2][3]
Месца нараджэньня	Вена, Аўстра-Вугоршчына[4]
Дата сьмерці	4 ліпеня 1946(1946-07-04)[5][1][2][…] (71 год)
Месца сьмерці	Мондзэе[d], Фёклабрук[d], Верхняя Аўстрыя, Аўстрыя
Месца вучобы	Венскі ўнівэрсытэт
Занятак	палеантоляг, заоляг, прафэсар, пісьменьнік-дакумэнталіст, батанік, рэдактар
Навуковая сфэра	палеанталёгія
Месца працы	Венскі ўнівэрсытэт, Гётынгенскі ўнівэрсытэт
Сябра ў	Нямецкая акадэмія навук Леапальдына[d], Paläontologische Gesellschaft[d], Акадэмія навук СССР[d], Расейская акадэмія навук, Аўстрыйская акадэмія навук[d] і Гётынгенская акадэмія навук[d]
Бацька	Lothar Abel[d]
Дзеці	Вольфганг Абель[d] і Elfriede Ehrenberg-Abel[d]
Узнагароды	мэдаль Бігсбі[d] (1911) мэдаль Эліята[d] (1920) Erzherzog Rainer-Medaille[d] (1921)
Атэніё Абэль у Вікісховішчы

Аўтарам шматлікіх прац па палеабіялёгіі асобных груп жывёл, па мэтадах палеабіялягічных дасьледаваньняў. У асобных пытаньнях эвалюцыі арганічнага сьвету стаяў на віталістычных пазыцыях. Замежны чалец-карэспандэнт Акадэміі навук СССР з 15 студзеня 1927 годзе ў аддзяленьні фізыка-матэматычных навук.

У 1911 годзе Геалягічнае таварыства Лёндану прысудзіла навукоўцу ганаровую ўзнагароду — Мэдаль Бігсбі.

Навуковыя працы

• Grundzüge der Paläobiologie der Wirbeltiere, Stuttg., 1912
• Lebensbilder aus der Tierwelt der Vorzeit, Jena, 1922
• Geschichte und Methode der Rekonstruktion vorzeitlicher Wirbeltiere, Jena, 1925
• Vorzeitliche Lebensspuren, Jena, 1935.