Аўгуста Роа-Бастас

Аўґу́ста Ро́а Ба́стас (па-гішпанску: Augusto Roa Bastos; 13 чэрвеня 1917, Асунсьён – 26 красавіка 2005) — параґвайскі пісьменьнік.

Аўгуста Роа-Бастас
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	13 чэрвеня 1917(1917-06-13)[1][2][3][…] Асунсьён, Парагвай[4]
Памёр	26 красавіка 2005(2005-04-26)[1][2][3][…] (87 гадоў) Асунсьён, Парагвай[4]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	журналіст, пісьменьнік, сцэнарыст, прафэсар унівэрсытэту, паэт
Гады творчасьці	з 1953
Жанр	паэзія і дыктатарскі раман[d]
Мова	гішпанская мова[5]
Узнагароды	прэмія Тухольскага[d] (1989) стыпэндыя Гугенгайма[d] honorary doctor of the University of Toulouse-II[d] (17 лістапада 1989)
Аўгуста Роа-Бастас у Вікісховішчы

Біяграфія

Бацька – індзеец гуарані, маці – родам з Партугаліі. Сышоў добраахвотнікам на Чакскую вайну, служыў на фронце санітарам (пазьней гэты досьвед склаў аснову рамана Роа Бастоса Сын чалавечы, 1960). У 1945 жыў і працаваў журналістам у Вялікабрытаніі, Францыі, Нямеччыне. Пасьля 1947 жыў у Буэнас-Айрэсе, у 1976—1989 – у Францыі, пасьля падзеньня дыктатуры Стрэснэра вярнуўся на радзіму.

У 1982 быў пазбаўлены парагвайскага грамадзянства, з 1983 – грамадзянін Гішпаніі.

Творчасьць

Найболей вядомы антыдыктатарскім раманам Я, Вярхоўны (1974).

Прызнаньне

Ляўрэат прэміі Мігель дэ Сэрвантэс (1989) і іншых узнагарод.

Публікацыі на беларускай мове

Бібліяграфія

• 1942 - El ruiseñor de la aurora, y otros poemas
• 1947-1949 - El naranjal ardiente, nocturno paraguayo
• 1950 - El fiscal
• 1960 - Hijo de hombre
• 1974 - Yo, el Supremo
• 1979 - Lucha hasta el alba
• 1992 - Vigilia del Almirante
• 1996 - Madama Sui
• 1953 - El trueno entre las hojas
• 1967 - Los pies sobre el agua
• 1969 - Moriencia
• 1972 - Cuerpo presente, y otros textos
• 1974 - El pollito de fuego
• 1974 - Los Congresos
• 1976 - El somnámbulo
• 1979 - Los Juegos
• 1980 - Antología personal
• 1984 - Contar un cuento, y otros relatos
• 1996 - Metaforismos