Базыль Камароўскі

Базы́ль (Васіль)^[1] Камаро́ўскі (псэўд. Антось Вярбіна; 20 верасьня 1914, Наваградчына — 28 верасьня 1953, Таронта) — грамадзкі дзяяч, пісьменьнік.

Базыль Камароўскі
Дата нараджэньня	20 верасьня 1914(1914-09-20)
Месца нараджэньня	Наваградзкі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	28 верасьня 1953(1953-09-28) (39 гадоў)
Месца сьмерці	Таронта, Канада
Занятак	грамадзкі дзяяч, журналіст
Месца працы	Беларускі камітэт самапомачы газэта «Раніца» Баявая Ўскалось

19 сакавіка 1941 году быў вызвалены з нямецкага лягеру для ваеннапалонных^[1]. Пасьля вызваленьня зь лягеру Камароўскі разаслаў лісты да ўсіх беларусаў, што на той час знаходзіліся ў Нямеччыне, з прапановай заснаваньня Беларускага Камітэту Самапомачы ў Бэрліне, на які атрымаў каля 300 станоўчых адказаў. Неўзабаве адбыўся ўстаноўчы зьезд, дзе было выбрана часовае праўленьне,сябром якога ў якасьці сакратара якога стаў Васіль Камароўскі^[1].

У верасьні была створаная камісія, якая займалася пошукам сярод ваеннапалонных кандыдатаў на службу ў якасьці перакладчыкаў і прапагандыстаў. У склад камісіі ўвайшоў і Камароўскі. З восені 1941 г. ён працаваў ў школе прапагандыстаў у Вустраве у якасьці арганізатара навучальнага працэсу і лектара.

Пад час вайны жыў у Бэрліне, працаваў у газэце «Раніца». У 1945 року разам зь Сяргеем Хмарам, Андрэем Чэмерам і інш. заклаў Літаратурную сустань «Баявая Ўскалось». У 1949 годзе выехаў у Канаду, з 1950^[2] жыў у Таронта, займаўся грамадзкай дзейнасьцю, належаў да Беларускага нацыянальнага аб’еднаньня^[2]. Загінуў у аўтакатастрофе.