Сяргей Хмара

Сяргей Хмара, сапр. Сяргей Сіняк (25 траўня 1905, Казлоўшчына на Дзятлаўшчыне^[1] (па іншым дадзеным у Адэса^[2]) — 5 верасьня 1992, Канада) — дзеяч нацыянальна-вызваленчага руху ў Заходняй Беларусі і беларускай эміграцыі, журналіст, паэт і празаік.

Сяргей Хмара лац. Siarhiej Chmara
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	25 траўня 1905(1905-05-25) Казлоўшчына, Слонімскі павет, Гарадзенская губэрня, Літоўскае генэрал-губэрнатарства, Расейская імпэрыя
Памёр	5 верасьня 1992(1992-09-05) (87 гадоў) Таронта, Канада
Пахаваны	Могілкі Ёрк[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт

Жыцьцяпіс

Працаваў настаўнікам у Заходняй Беларусі ў міжваеннай Польшчы^[3]. У 1920-я гады сябра Таварыства беларускай школы ў Радашковічах і Вільні, удзельнік Беларускай сялянска-работніцкай грамады^[4]. Арыштоўваўся дэфэнзівай у 1927 і 1939 гадах^[3][4]. У 1930 годзе сакратар Беларускага рабоча-сялянскага пасольскага клюбу «Змаганьне» ў Пінску, 1931 годзе — інструктар Галоўнай управы ТБШ у Вільні^[4]. У 1937 годзе стварыў на Дзятлаўшчыне нелегальную літаратурную арганізацыю «Маладая ускалось» (пазьней «Баявая ускалось»)^[3][4]. Друкаваў вершы ў часопісе «Калосьсе», «Шлях моладзі», у зборніку «Рунь веснаходу» (Вільня, 1928)^[4].

Пасьля далучэньня Заходняй Беларусі да БССР з 1940 году супрацоўнік слонімскай раённай газэты «Вольная праца»^[4]. У канцы 1940 году арыштаваны органамі НКУС^[4].

Падчас 2-й сусьветнай вайны знаходзіўся ў Слоніме, працаваў на мясцовым радыё, быў галоўным рэдактарам у газэце «Слонімскі кур’ер»^[4], працаваў у БНС, прымаў удзел у нацыянальным партызанскім руху (беларуская народная партызанка), кіраўнік падпольнай арганізацыі «Беларуская народная грамада»^[3]. Удзельнік 2-га Усебеларускага кангрэса ў Менску (1944)^[4]. Зь ліпеня 1944 году ў Нямеччыне, дырэктар Беларускага інфармацыйнага бюро ў Бэрліне^[4]. У Бэрліне заснаваў палітычную групу «Двупагоня»^[3]. Пасьля вайны выдаваў сатырычны часопіс «Маланка» і «Мы з-за Буга» у Гамбургу^[3][4].

У 1948^[4] або 1949^[3] годзе з Гамбургу пераехаў у Таронта (Канада)^[3][4], кіраўнік сэктару Рады БНР, рэдактар газэты «Беларускі Эмігрант» (пасьля «Беларускі Голас»)^[3], якую рэдагаваў да канца жыцьця^[4]. Таксама выдаваў літаратурныя і сатырычныя газэеты «Народны Шлях», «Сыгналы», «Маланка»^[3]. У 1950 годзе заснаваў Беларускую царкву ў Таронта, стварыў Беларускае нацыянальнае аб’яднаньне^[4]. Быў ініцыятарам стварэньня Канадзкага этнічнага клюбу журналістаў і пісьменьнікаў «Баявая Ускалось»; ад сьнежня 1976 году быў яго першым старшынём^[3]. Быў прыхільнікам стварэньня «трэцяй сілы» сярод беларускай эміграцыі^[5].

Пахаваны на могілках Ёрк у Таронта.

Глядзіце таксама

• Беларуская народная партызанка

Бібліяграфія

• Жураўліным шляхам: Зборнік вершаў. — Вільня, 1939^[3];
• Аб багах Крывіцкіх сказы: Зборнік вершаў. — 2-е выд. — Таронта, 1986^[4];
• Рабінавы хмель. Выбраныя творы. — Мн.: Кнігазбор, 2009. — 212 с.^[6].