Бэнэдыкт Генрык Тышкевіч

Бэнэдыкт Генрык Тышкевіч (11 сьнежня 1852, Немеж — 13 траўня 1935, Мэнтона) — беларускі фатограф. Адзін з пачынальнікаў мастацкай фатаграфіі ў Беларусі.

Бэнэдыкт Тышкевіч

Ляліва
Герб «Ляліва»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	11 сьнежня 1852 Немеж, Віленскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	13 траўня 1935 (82 гады) Мэнтона, Францыя
Пахаваны	Сым’е[d]
Род	Тышкевічы
Бацькі	Міхал Тышкевіч, Марыя з Тышкевічаў Тышкевіч
Жонка	Клара Эльжбэта Бэнкрафт
Дзеці	Бэнэдыкт Ян, Эдвард, Эльжбэта
Дзейнасьць	фатограф

Біяграфія

Па сьмерці бацькоў, з 8-гадовага ўзросту, Бэнэдыкта выхоўваў дзед — Бэнэдыкт Тышкевіч (1801—1866).

У 1874 годзе ў Бостане Бэнэдыкт ажаніўся з Кларай Эльжбэтай Бэнкрафт. У 1876 годзе Тышкевіч на ўласнай яхце «Жамайтыя» выправіўся ў Філадэлфію на прамысловую выставу, дзе прэзэнтаваў свае фатапрацы, за якія быў уганараваны залатым мэдалём. Пазьней яго працы былі адзначаныя мэдалямі на выставах у Польшчы (1894) і Бэрліне (1899). Тышкевіч быў чальцом парыскага фатаклюбу.

У шлюбе меў трох дзяцей Бэнэдыкта Яна, Эдварда і Эльжбэту. Па сьмерці жонкі ў 1883 годзе пераехаў у паляўнічы маёнтак Тышкевічаў Вялае каля Івянцу. Зладзіў у маёнтку фоталябараторыю і павільён для здымак. Займаўся фатаграфаваньнем побыту беларускіх сялянаў.

У Другую сусьветную вайну маёнтак Вялае быў разрабаваны і большая частка здымкаў была зьнішчаная. У 1993 годзе супрацоўнікі музэю Нісэфора Ньепса ў Шалён-сюр-Сон набылі ў парыскага антыквара ацалелы альбом са здымкамі Тышкевіча^[1].

Апошнія гады жыцьця Бэнэдыкт Тышкевіч правёў на Лазурным берагу Францыі, дзе і памёр у 1935 годзе ва ўзросьце 82 гадоў.

У 2009 годзе ў Нацыянальным музэі гісторыі і культуры ў Менску адбылася выстава фатаздымкаў Бэнэдыкта Тышкевіча^[2].

• Тышкевічы
• 
  Аўтапартрэт у Вялым
• 
  Сям’я Тышкевічаў
• 
  Сын Бэнэдыкт Ян
• 
  Дачка Эльжбэта

• Сялянскі побыт у Вялым
• 
• 
• 
•