Бэці Алвэр

Бэ́ці А́лвэр (сапр.: Элізабэт Лепік; 23 лістапада 1906, Йыгева, Эстонія — 19 чэрвеня 1989, Тарту, Эстонія) — эстонская паэтка, празаік, перакладчыца. Пераклала на эстонскую мову раман А. С. Пушкіна «Яўген Анегін».

Бэці Алвэр
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася	23 лістапада 1906(1906-11-23)[1][2][3] Йыгева, Эстонія[4]
Памерла	19 чэрвеня 1989(1989-06-19)[2][3] (82 гады) Тарту, Эстонская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Пахаваная	могілкі Раадзі[d]
Сужэнец	Heiti Talvik[d] і Mart Lepik[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэтка, празаік, перакладчыца
Мова	эстонская
Узнагароды	Заслужаны пісьменьнік Эстонскай ССР[d] (1966) Народны пісьменнік Эстонскай ССР[d] (1981) паэтычная прэмія Юхана Лійва[d] (1967) літаратурная прэмія Фрыдэберта Тугласа[d] (1977)
Бэці Алвэр у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

У 1924 годзе скончыла школу ў Тарту, у 1924—1927 гг. у Тартускім унівэрсытэце вывучала эстонскую мову і літаратуру. У 1927 годзе быў надрукаваны яе раман «Палюбоўніца ветру». Першая кніга вершаў «Пыл і агонь» была выдадзеная ў 1936 годзе. У яе перакладзе былі выдадзены паэмы А. С. Пушкіна і яго раман у вершах «Яўген Анегін» (1964). Вершы Бэці Алвэр перакладзены на ангельскую, італьянскую, польскую, расейскую, чэскую і іншыя мовы.

У гонар Бэці Алвэр у яе родным горадзе Йыгева праводзяцца восеньскія дні паэзіі «Зорны час».

Паэтычныя зборнікі

• «Зорны час» (1971);
• «Шматкі жыцьця» (1971);
• «Горад, які лятае» (1979);
• «Каралы Эмайыгі» (1986).