Валер Валадзько

Валер Вацлаў Валадзько псэўданім Сахі-бэй і Вацлаў Кошчыц (нар. 1831, пам. 8 красавіка 1904) — польскі й беларускі празаік, дзяяч палітычны, інжынэр^[1].

Валер Вацлаў Валодзька Valer Vacłaŭ Vałodźka
1831 — 8 красавіка 1904
Валер Вацлаў Валадзько
Мянушка	Сахі-бэй, Вацлаў Кошчыц
Месца нараджэньня	Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Месца сьмерці	Львоў
Род войскаў	вайсковы інжынэр
Бітвы/войны	Паўстаньне 1863—1864 гадоў
Валер Вацлаў Валодзька ў Вікісховішчы

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду. Пачаткова служыў у войску Расейскай імпэрыі як афіцэр. Па выбуху студзеньскага паўстаньня перайшоў на бок паўстанцаў. Змагаўся на тэрыторыі Меншчыны, як кіраўнік асобнага атраду. Па паразе паўстаньня эмігравай у Асманскую імпэрыю, дзе пражыў сем гадоў і займаўся будаўніцтвам мастоў і дарог. У 1870 г. пасяліўся ў Львове. Супрацоўнічаў з галіцкімі і варшаўскімі часопісамі, таксама ўдзельнічаў у дзейнасьці канспірацыйнай незалежніцкай арганізацыі. Быў адным з заснавальнікаў Канфэдэрацыі Польскай Нацыі і Зьвязу Польскай Нацыі. Памёр у вялікай нэндзы, пахаваны на Лычакіўскіх могілках у Львове.

Творчасьць

• Wschód: Ze Stambułu do Angory (1874)
• Praca Syzyfa (1876)
• Wybrańcy losu (1882)
• Ład Boży (1882)
• Krwawy dorobek (1884)
• Gwiazda przewodnia (1884)
• Z tajemnic Wschodu, obrazki i szkice (1886)