Высачанскі раён

Высача́нскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка Беларускай ССР. Існаваў у 1924—1930 гадах. Плошча 776 км², насельніцтва 32,3 тыс. чал., 420 населеных пунктаў (1925). Адміністрацыйны цэнтар — вёска Высачаны.

Высачанскі раён
Агульныя зьвесткі
Краіна	Беларуская ССР
Статус	раён Беларусі і былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка[d]
Адміністрацыйны цэнтар	Высачаны
Дата ўтварэньня	17 ліпеня 1924
Дата скасаваньня	8 ліпеня 1931
Час існаваньня	1924—1930
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Утварыўся 17 ліпеня 1924 году ў складзе Віцебскай акругі. З 20 жніўня 1924 году падзяляўся на 10 сельсаветаў: Асінаўскі, Бабінавіцкі, Выдрэйскі, Высачанскі, Кабыльнікаўскі, Каралёўскі, Касьцяёўскі, Крынкаўскі, Старабабыльскі, Стасеўскі. Па скасаваньні (8 ліпеня 1931 году) тэрыторыя ўвайшла ў склад Лёзьненскага раёну^[1].