Выступовічы

Выступо́вічы (па-ўкраінску: Виступо́вичі) — сяло ў Оўруцкай меставай тэрытарыяльнай грамадзе Корасьценскага раёну Жытомірскай вобласьці Ўкраіны.

Выступовічы лац. Vystupovičy
укр. Виступовичі
Першыя згадкі:	перад 1552 годам
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Жытомірская
Раён:	Корасьценскі
Вышыня:	130 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼80 чал. (5 сьнежня 2001)
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Паштовы індэкс:	11110
Геаграфічныя каардынаты:	51°33′49″ пн. ш. 29°4′41″ у. д.
Выступовічы на мапе Ўкраіны Выступовічы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

У люстрацыі Оўруцкага замку 1552 году^[a] засьведчана, што ў сяле Выступовічы пана Солтана Стэцковіча лічылася 8 дымоў, дзьве службы, зь якіх выбіралася «подачки» 4 капы (= 240) грошаў, 5 кадзей мёду^[1].

Напярэдадні падпісаньня акту Люблінскай уніі ўказам караля Жыгімонта Аўгуста ад 6 чэрвеня 1569 году Кіеўскае ваяводзтва (разам з Выступовічамі) было далучана да Кароны Польскай^[2].

Карона Каралеўства Польскага

З падатковага рэестру Кіеўскай зямлі (ваяводзтва), складзеным 21 чэрвеня 1581 году каралеўскім слугой і паборцам панам Мацеем Язерскім, вынікае, што з 2 дымоў асадных сялянаў і з 2 агароднікаў сяла Выступовічы пана Солтана выплачвалася адпаведна па 15 і па 6 грошаў^[3].

Пры разьмежаваньні Кіеўскага ваяводзтва Каралеўства Польскага і Мазырскага павету Вялікага Княства Літоўскага у сьнежні 1621 — студзені 1622 году сяло Выступовічы паноў Сурынаў, на той час застаўленага пану Чэрхаўскаму, як і іншыя на правым беразе ракі Славечны, паны камісары згодна засьведчылі прыналежнымі да Кіеўскага ваяводзтва^[4].

Згодна з тарыфам падымнага падатку Кіеўскага ваяводзтва 1628 году, з 3 osiadłych дымоў і з 1 агародніка сяла Выступовічы пана Аляксандра Сурына, якое трымала ў заставе пані Карчэўская, выбіралася адпаведна па 3 і паўтара злотых^[5].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Выступовічы апынуліся ў Расейскай імпэрыі

Найноўшы час

Заўвагі

1. У. Б. Антановіч, укладальнік гэтага тому дакумэнтаў, датаваў яе 1545 годам. Але апісаньні іншых «украинных замков» — Мазырскага, Чарнобыльскага, Асьцёрскага, Віньніцкага, Чаркаскага — пазначаныя 1552 г. І для Оўруцкага гэты год цалкам прыймальны, бо Іосіф Халецкі тады заставаўся дзяржаўцам, а люстрацыя праведзена пры ім.