Вяльля і Нёман (верш)

Вяльля́ і Нё́ман — верш Мойшэ Кульбака з паэмы «Райсн». Верш Кульбака Вяльля — адзін з самых вядомых фрагмэнтаў паэмы Райск або Беларусь — вядомага паэтычнага твору Кульбака 1922 году, у якім паэт апявае краявіды Беларусі й яе насельнікаў.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Вяльля (неадназначнасьць).

Вяльля і Нёман
די וילע און דער ניעמאן
Вяльля на карціне Станіслава Яроцкага
Жанр:	верш
Аўтар:	Мойшэ Кульбак
Мова арыгіналу:	ідыш
Год напісаньня:	1922
Публікацыя:	1922
Выдавецтва:	Цукунфт, Нью-Ёрк
Пераклад на беларускую:	Райсн (Беларусь)
Электронная вэрсія

Стварыць паэтычны сьвет краіны Райсн Кульбак задумаў на чужыне, калі ён на некалькі гадоў пакінуў родны край^[1]. У Бэрліне, у 1921 годзе, у яго раптам абудзілася вострая настальгія, якая дала яму натхненьне напісаць самыя свае райснскія (ці беларускія) творы^[1]. Верш Кульбак «Вяльля і Нёман» у паэме «Райсн» нагадвае настальгічны верш «Вяльля» ў паэме «Конрад Валенрод» Адама Міцкевіча, напісанай таксама неўзабаве пасьля таго, як паэт пакінуў родны край^[2].

Вяльля й Нёман (Dі Vіlje un der Njeman) У ноч, калі месяц зь нябёсаў — як срэбная зьліва, Зьяўляецца зь Нёмана постаць літоўскага воя, А побач зь Вяльлі выплывае дзяўчына шчасьліва — Вейкі даўгія, а кудзеры зблытаны з мокрай травою. Крочыць нясьмела, ды больш не хаваецца ў хвалі… І Нёман імкне напярэймы — абняць яе цела тугое, Цалуе ў зялёныя вочы, што шчасьцем блішчаць і тугою, А потым адносіць на дно ў крышталёвыя сінія залі… —  вершаваны пераклад Андрэя Хадановіча, пераклад зь ідышу Сяргея Шупы і Вольфа Рубінчыка[3]

Пераклад

Вершаваны пераклад «Вяльля і Нёман» на беларускую мову выканаў паэт Андрэй Хадановіч, пераклад зь ідышу — Сяргей Шупа і Вольф Рубінчык.