Відын

Ві́дын (па-баўгарску: Видин) — горад на паўночным захадзе Баўгарыі, які зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Відынскай вобласьці. Сельскагаспадарчы і гандлёвы цэнтар, горад мае славутыя вінныя традыцыі.

Відын
Герб Відыну
Краіна:	Баўгарыя
Плошча:	63,218 км²[1]
Вышыня:	34 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼33 448 чал. (31 сьнежня 2024)[2]
Тэлефонны код:	094
Паштовы індэкс:	3700
Геаграфічныя каардынаты:	43°59′19.284″ пн. ш. 22°52′26.609″ у. д.
Відын на мапе Баўгарыі Відын
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://vidin.bg/

Гісторыя

Галоўная славутасьць Відына, крэпасьць Баба Віда, была пабудаваная ў пэрыяд з X па XIV стагодзьдзяў. У Сярэднявеччы Відын быў важным баўгарскім горадам, месцам эпіскапату і сталіцай вялікай правінцыі. У пэрыяд з 971 па 976 год горад быў цэнтрам уладаньняў цара Самуіла, а ягоныя браты кіравалі землямі на поўдзень ад гораду. У 1003 годзе Відын быў захоплены Базылем II пасьля васьмімесячнай аблогі з-за здрады мясцовага біскупа. Ягонае значэньне яшчэ раз узрасло за часам існаваньня Другога Баўгарскага царства, бо кіраўнікі гораду былі ўплывовымі асобамі ў дзяржаве і некалькі разоў абіраліся імпэратарамі. Зь сярэдзіны XIII стагодзьдзя ім кіравала сям’я Шышманаў.

У пачатку 1290-х гадох Сэрбія пашырылася да самога Відына. Пад пагрозай сэрбскай экспансіі, Шышманы ня здолелі адбіць напады сэрбсіх сілаў і прынялі сэрбскі сюзэрэнітэт^[3]. На практыцы ж баўгары працягвалі ў значнай ступені быць незалежнымі. Пасьля сьмерці сэрбскага караля Стэфана Мілутына і пачатку грамадзянскай вайны, Відын здолеў вырвацца з сэрбскай сфэры ўплыву. У сярэдзіне XIV стагодзьдзя было ўтворанае асобнае Відынскае царства, якое, аднак, была хутка заваяванае вугорцамі. З пашырэньнем земляў Асманскай імпэрыі ў 1396 годзе Відын быў захоплены туркамі. Вызвалены ад туркаў горад быў толькі ў 1878 годзе, пасьля чаго Відын быў уключаны ў склад Баўгарскага княства.