Гай Валерыюс Катул

Гай Валерыюс Катул (лац.: Gaius Valerius Catullus) (каля 87 да н. э., Вэрона — каля 54 да н. э., Рым^[3]) — значны старажытнарымскі паэт пэрыяду позьняй рэспублікі, прадстаўнік рымскіх нэатэрыкаў.

Гай Валерыюс Катул
Gaius Valerius Catullus
Сучасны бюст Катула на Сырміёне
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 87 да н. э. Вэрона
Памёр	каля 54 да н. э. Рым
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт
Жанр	Latin poetry[d]
Мова	лацінская мова[1][2]
Гай Валерыюс Катул у Вікісховішчы

Творчая спадчына Гая Валерыюса Катула складаецца з 116 кароткіх вершаў, сабраных у адной кнізе. Галоўнае месца ў лірыцы паэта займаюць любоўныя вершы, прысьвечаныя Лесьбіі (другое імя яго каханай — арыстакраткі Клёдыі)^[3].

У 2017 годзе ў сэрыі «Паэты плянэты» выйшла кніга «Выбраныя вершы» у перакладзе Антона Брыля. Раней вершы Катула перакладалі Уладзімер Клішэвіч, Уладзімер Караткевіч, Лявон Баршчэўскі, Жанна Некрашэвіч-Кароткая, Андрэй Хадановіч, Сяргей Карчыцкі^[4].