Гарох

Гарох — род травяністых расьлінаў сямейства бабовых.

Гарох
Клясыфікацыя
Сямейства	Бабовыя
Бінамінальная намэнклятура
Pisum
Гарох у Вікісховішчы ITIS 26866 ·

Вядома 6 відаў, пашыраных у Афрыцы і Эўразіі. Паходзіць зь Міжземнамор'я. Вырошчваюць пераважна пасяўны гарох на корм жывёле, у якасці зялёнага ўгнаеньня, а таксама для харчаваньня людзей. У якасьці кармавой расьліны таксама выкарыстоўваюць пялюшку (палявы гарох). Пашыраны ў Расеі, Ўкраіне, Беларусі, Кітаі, Індыі і ЗША^[1].

Клубеньчыкавыя бактэрыі на каранях гароху ўзбагачаюць глебу азотам. Насеньне гароху прарастае пры тэмпэратуры 1—4 °C. Усходы ўстойлівыя да замаразкоў да -6 °C. Імклівы рост назіраецца пры 15—20 °C. Гарох высейваюць у красавіку—траўні. Адлегласьць пры двухрадковым пасеве — 7—10 см, а пры аднарадковым — да 2 см^[2].

Віды

• Пасяўны гарох. Аднагадовая расьліна з лазячым сьцяблом вышынёй ад 20 см да 2 мэтраў. Мае парнаперыстае лісьце і кветкі ў гронках ад белага да пурпурова-фіялетавага адценьня. Плод — струк. Круглае зерне мае белае, жоўтае або зялёнае адценьне. Зьмяшчае каля 50 % крухмалу, 22—27 % бялку, тлушч, каратын і вітаміны Б1, Б2 і Ц. Ёсьць холадаўстойлівай, вільгацялюбнай і азотфіксавальнай расьлінай. Вырошчваецца на дзярнова-падзолістых суглініках або супяшчаніках з амаль нэўтральнай рэакцыяй. У 1990-я гады раянаванымі ў Беларусі гатункамі на зерне былі: Уладаўскі, Працаўнік, Чэскі асілак, Белус і Агат; агародніннымі гатункамі — Зялёны варонескі, Выдатны, Арагумскі, Савінтэр, Паўднёвы, Альфа, Віёла і Агароднінны^[1].