Герард Дэнгаф

Герард Дэнгаф (каля 1632 — 5 студзеня 1685) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай. Харунжы надворны каронны (1661), чашнік (1661—1666) і падстолі вялікі літоўскі (з 1666)^[3]. Быў старостам цельшыцкім.

Герард Дэнгаф

Герб «Дзік»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1632 або 5 ліпеня 1632(1632-07-05)
Памёр	5 студзеня 1685(1685-01-05)[1]
Род	Дэнгафы
Бацькі	Эрнэст Магнус Дэнгаф[d][2] Katharina, Burggräfin und Gräfin zu Dohna-Lauck[d][2]
Дзеці	Багуслаў Эрнэст Дэнгаф і Maria Eleanor, Gräfin von Dönhoff[d][2]

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Дэнгафаў гербу ўласнага «Дзік», сын Эрнэста Магнуса, ваяводы парнаўскага, Кацярыны фон Дона. Меў брата Эрнэста.

Навучаўся ў Лейдэнскім унівэрсытэце. Сьпярша атрымаў званьне каралеўскага двараніна, пазьней займаў некалькі дзяржаўных пасадаў у Вялікім Княстве Літоўскім.

У 1669 годзе ўдзельнічаў у элекцыі караля і вялікага князя Міхала Вішнявецкага.

У шлюбе з Ганнай Бэатай фон Гальдштэйн, меў 2 сыноў і 3 дачок, сярод якіх найбольш вядомы Багуслаў Эрнэст, падкаморы вялікі літоўскі.