Грыгорыюс XIV (папа рымскі)

Грыгорыюс XIV (па-лацінску: Gregorius PP. XIV), сьвецкае імя Нікалё Сфандраці (па-італьянску: Niccolo Sfondrati; 11 лютага 1535, Сома-Лямбарда, Мілянскае герцагства — 15 кастрычніка 1591, Рым, Папская вобласьць) — папа рымскі з 5 сьнежня 1590 году па 15 кастрычніка 1591 году.

Грыгорыюс XIV (папа рымскі)

па-лацінску: Gregorius PP. XIV
Пасьвечаньні
Кансэкрацыя	Карлё Барамэа[d]
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	па-італьянску: Niccolò Sfondrati
Нарадзіўся	11 лютага 1535[1] Сома-Лямбарда[d], Мілянскае герцагства[d], Сьвятая Рымская імпэрыя
Памёр	16 кастрычніка 1591(1591-10-16)[2][1] (56 гадоў) або 15 кастрычніка 1591(1591-10-15)[3] (56 гадоў) Рым, Папская дзяржава[4]
Пахаваны	базыліка сьвятога Пятра
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква[5]
Бацькі	Франчэска Сфандраці[d] Anna Visconti[d][6]
Адукацыя	Пэруджаўскі ўнівэрсытэт Падуанскі ўнівэрсытэт Павійскі ўнівэрсытэт[d]
Заняткі	палітык, каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп
Подпіс
Герб
Грыгорыюс XIV у Вікісховішчы

Ніколё Сфандраці нарадзіўся ў Сома-Лямбарда. Вывучаў права. Ён быў чалавекам ціхмяным і хваравітым. Прызначаны кардыналам, пасяліўся ў Рыме, але ўдалечыні ад курыі. На канкляве ягоная кандыдатура на папскі трон была вылучана па ініцыятыве гішпанскага двару. Пасьля каранацыі падтрымліваў антыфранцускую палітыку Філіпа II.

21 сакавіка 1591 году ён забараніў пад страхам адлучэньня ад царквы рабіць стаўкі, якія тычацца абраньня папы, працягласьці пантыфікату або прызначэньня новых кардыналаў. Ва ўказе ад 18 красавіка 1591 году ён загадаў выплаціць кампэнсацыю тубыльцам на Філіпінах і загадаў пад страхам адлучэньня ад царквы вызваліць тубыльцаў ад рабства. Праз 10 месяцаў пасьля абраньня папа памёр.