Джуліё Качыні

Джу́ліё Каччы́ні (па-італьянску: Giulio Caccini; сярэдзіна 1550 — сьнежань 1618) — італьянскі саліст і адзін зь першых опэрных кампазытараў. Пасьля 1564 году ён служыць Мэдычы ў Флярэнцыі, дзе ён стаў чальцом Флярэнтыйскай Камэраты, невялічкай групы музыкаў і пісьменьнікаў, якія вынайшлі опэру. Яго «Euridice» (1601) была першай сярод калісьці прэзэнтаваных опэраў, і першай сярод калісьці апублікаваных. Найлепш вядомай опэрай Каччыні сёньня зьяўляецца «Le nuove musiche» («Новая музыка», 1602), калекцыя вакальнай музыкі якая была напісана ў новым опэрным стылі. Назва гэтай працы стала імем для ўсёй опэрнай музыкі напісанай у XVII стагодзьдзі.

Джуліё Качыні
Дата нараджэньня	8 кастрычніка 1551[1][2]
Месца нараджэньня	Рым, Папская дзяржава
Дата сьмерці	10 сьнежня 1618(1618-12-10)[3][4][5] (67 гадоў)
Месца сьмерці	Флярэнцыя, Італія[6]
Занятак	кампазытар, музыказнаўца, сьпявак, тэарэтык музыкі, музычны пэдагог, опэрны сьпявак
Жанры	Адраджэньне і барокавая музыка[d]
Вакал	тэнар[d]
Інструмэнты	віоля[d] і голас[d]
Дзеці	Francesca Caccini[d][7], Settimia Caccini[d] і Pompeo Caccini[d]
Джуліё Качыні ў Вікісховішчы

«Le nuove musiche» — опэра Каччыні

Бібліяграфія

• Bukofzer, Manfred, Music in the Baroque Era (1947)
• Grout, Donald Jay, and Williams, Hermine W., A Short History of Opera, 3d ed. (1987)
• Heddington, C., et al., eds., Opera: A History (1988)
• The New Oxford History of Music, vol. 4 (1968)
• Rosand, E., ed., Opera I: Up to Mozart (1986)