Дэльфт

Дэльфт (па-нідэрляндзку: Delft) — горад у Нідэрляндах, у правінцыі Паўднёвая Галяндыя. Ён знаходзіцца паміж Ратэрдамам, на паўднёвым усходзе, і Гаагай, на паўночным захадзе. Насельніцтва 102 230 чалавек (на 2018 год). Вядомы з XI стагодзьдзя, гарадзкія прывілеі атрымаў у 1246 годзе. Месца пахаваньня нідэрляндзкіх каралёў і іншых прадстаўнікоў каралеўскай дынастыі, за што атрымаў мянушку «Горад прынцаў». Радзіма мастака Яна Вэрмээра. У горадзе разьмяшчаецца Інстытут ЮНЭСКО па воднай адукацыі.

Дэльфт
нід. Delft
Від на цэнтар Дэльфту
Герб Дэльфту Сьцяг Дэльфту
Першыя згадкі:	XI стагодзьдзе
Магдэбурскае права:	1246
Краіна:	Нідэрлянды
Правінцыя:	Паўднёвая Галяндыя
Кіраўнік:	Марыя ван Бэйстэрвэльт[d]
Плошча:	24,06 км²
Вышыня:	0 м н. у. м.
Насельніцтва (2018)
колькасьць:	102 230 чал.
шчыльнасьць:	4248,96 чал./км²
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Тэлефонны код:	15
Паштовы індэкс:	2600–2629
Геаграфічныя каардынаты:	52°0′42″ пн. ш. 4°21′33″ у. д.
Дэльфт на мапе Нідэрляндаў Дэльфт
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://www.delft.nl/

Дэльфт - папулярнае турыстычнае месца ў Нідэрляндах. Тут разьмешчаны тэхналягічны ўнівэрсытэт Дэльфта (TU Delft), які лічыцца цэнтрам тэхналягічных дасьледаваньняў і распрацовак у Нідэрляндах, ганчарнай гаспадарцы дэльфцкага парцаляну і кіруючай сёньня Аранскай дынастыі. Гістарычна склалася, што Дэльфт адыграў вельмі ўплывовую ролю ў галандзкім Залатым веку. Дельфт займае асаблівае месца ў гісторыі мікрабіялёгіі. З пункту гледжаньня навукі й тэхнікі, дзякуючы піянерскім укладам Антоні Ван Левенгук і Марцінаса Бейерынка, Дельфт можна лічыць сапраўднай радзімай мікрабіялёгіі разам зь некалькімі яе дысцыплінамі, такімі як бактэрыялёгія, протазаалёгія й вірусалёгія.

Славутасьці

У цэнтры горада захоўваецца вялікая колькасьць манумэнтальных будынкаў, у той час як на многіх вуліцах ёсьць каналы, берагі якіх зьвязаны тыповымі мастамі, што робіць гэты горад прыкметным турыстычным напрамкам.

Гістарычныя будынкі й іншыя славутасьці ўключаюць:

• Oude Kerk (Старая кірха). Тут пахаваны: Піт Хайн, Ёханес Вермер, Энтані Ван Левенгук.
• Nіeuwe Kerk (Новая кірха), пабудаваная паміж 1381 і 1496 гг., У ім знаходзіцца пахавальны склеп каралеўскай сям’і, які паміж пахаваньнямі запячатаны 5 000 кг каменнага покрыва.
• Статуя Гуга Гроція створана Францыскам Леанардасам Страке ў 1886 г., разьмешчаная на Маркце (галоўная плошча) недалёка ад Новай кірхі.
• Прынцэсхоф (княжацкі двор), цяпер музэй.
• Дэльфцская ратуша.
• Усходнія вароты, пабудаваная каля 1400 году. Гэта адзіная засталася брама старых гарадзкіх сьцен.
• Штаб-кватэра рэгіянальнага воднага савета Нідэрландаў, пабудаваная ў 1505 годзе (рэгіянальны водны орган разьмяшчаўся з 1645 г.).
• Цэнтар Вермера ў адноўленым доме гільдыі Сьвятога Лукі.
• Гістарычны будынак ”Waag”.
• Ветраны вежавы млын дэ Роос, пабудаваны каля 1760 года. Аднаўлены ў працоўным парадку ў 2013 годзе. Яшчэ адзін ветраны млын, які раней стаяў у Дэлфце, Хэт Фортуйн, быў дэмантаваны ў 1917 годзе й зноў усталяваны ў Нідэрляндзкім музэі пад адкрытым небам у Арнэм (Гельдэрлянд).
• Ганчарная гаспадарца дэльфцкага парцаляну Royal Delft, таксама вядомая як De Porceleyne Fles ^[1]
• Навуковы цэнтар (музэй для дзяцей і дарослых).

Адукацыя

Тэхналягічны ўнівэрсытэт Дэльфта (TU Delft) - адзін з чатырох тэхналагічных універсітэтаў у Нідэрландах. Ён быў заснаваны як акадэмія будаўніцтва ў 1842 годзе каралём Уільямам II. Сёння больш за 21 000 студэнтаў.

Інстытут воднай адукацыі UNESCO-IHE, які забяспечвае аспірантуру для людзей з краін, якія развіваюцца, абапіраецца на трывалыя традыцыі ў галіне кіравання воднымі рэсурсамі і гідратэхнікі універсітэта Дэльфт.

Транспарт

• Чыгуначная станцыя Дэльфт;
• Чыгуначная станцыя Кампус Дэльфт

Цягнікі, якія спыняюцца на гэтых вакзалах, зьвязваюць Дэльфт, сярод іншых, з найбліжэйшымі гарадамі Ратэрдам і Гаага, так часта, як і кожныя пяць хвілінаў, большую частку дня.

Ёсьць некалькі аўтобусных маршрутаў з Дэльфта да падобных напрамкаў. Трамвай часта езьдзіць паміж Дэльфтам і Гаагай па спэцыяльных падвойных трасах, якія перасякаюць горад.