Жыль Вільнёў

Жазэф Жыль Анры Вільнёў (па-француску: Joseph Gilles Henri Villeneuve; 18 студзеня 1950 — 8 траўня 1982) — канадзкі гоначнік Формулы-1, які шэсьць сэзонаў выступаў за каманду Фэрары.

Жыль Вільнёў
Gilles Villeneuve
Нарадзіўся	18 студзеня 1950(1950-01-18)[1][2] Сэн-Жан-сюр-Рышэльё, Мантэрэжы, Квэбэк, Канада
Памёр	8 траўня 1982(1982-05-08)[1][2] (32 гады) Лёвэн, Лёвэн[d], Брабант[d], Бэльгія
Кар’ера ў Формуле-1
Грамадзянства	Канада
Гады дзейнасьці	1977—1982
Каманды	Макларэн, Фэрары
Рухавікі	Ford Cosworth, Ferrari
Удзелаў	68 (67 стартаў)[3]
Чэмпіёнстваў	0
Перамогаў	6
П’едэсталаў	13
Пунктаў	101 (107)[a]
Стартавых лідэрстваў	2
Найхутчэйшых колаў	8
Першая гонка	Гран-пры Вялікабрытаніі 1977 году
Першая перамога	Гран-пры Канады 1978 году
Апошняя перамога	Гран-пры Гішпаніі 1981 году
Апошняя гонка	Гран-пры Бэльгіі 1982 году
Узнагароды	Квэбэцкая спартовая заля славы[d] Канадзкая спартовая заля славы[d]
Подпіс
Жыль Вільнёў у Вікісховішчы

Прафэсійную кар’еру пачаў у гонках на сьнегаходах у родным Квэбэку. Пасьля гэтага перайшоў у Формулу Атлянтык, дзе перамог у чэмпіянатах ЗША і Канады 1976 року, а ў 1977 далучыўся да каманды Формулы-1 Макларэн. У гэтым жа сэзоне ён перайшоў у Фэрары, выступіў у двух апошніх гран-пры і застаўся ў італьянскай камандзе да сваёй сьмерці. За гэты час заваяваў шэсьць Гран-пры, а ў 1979 стаў другім па выніках чэмпіянату пасьля свайго паплечніка Джодзі Шэктэра.

Падчас кваліфікацыі Гран-пры Бэльгіі 1982 году на хуткасьці 230 км/г сутыкнуўся з аўтамабілем Ёхена Маса і пазьней памёр з прычыны траўмаў.

Ягоны сын Жак Вільнёў таксама стаў гоначнікам Формулы-1, першым і адзіным канадцам, хто заваяваў тытул чэмпіёна сьвету.

Заўвагі

1. Усутыч да 1990 ня ўсе здабытыя гоначнікам балы улічваліся ў чэмпіянаце (глядзіце пра гэта ў сыстэме налічэньня пунктаў у Формуле-1). Лік бяз дужак - улічаныя ў чэмпіянатах пункты; у дужках - фактычна заваяваныя^[4]