Кастусь Шавель

Касту́сь Шавель (5 чэрвеня 1912, в.Кухцічы, Узьдзенскі раён — 19 жніўня 1987) — беларускі паэт.

Кастусь Шавель
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	5 чэрвеня 1912(1912-06-05)[1] Кухцічы, Узьдзенская воласьць[d], Ігуменскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя[1]
Памёр	19 жніўня 1987(1987-08-19)[1] (75 гадоў) Кухцічы, Сямёнавіцкі сельсавет, Узьдзенскі раён, Менская вобласьць, БССР, СССР[2]
Пахаваны	Кухцічы[2]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, настаўнік, бугальтар
Жанр	паэзія

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Менскі пэдагагічны інстытут у 1938 годзе. Падчас вайны выкладаў беларускую мову і літаратуру ў Негарэльскай сярэдняй школе. Пасьля вызваленьня Беларусі ў 1944 годзе быў прызваны ў Савецкую Армію. Пасьля быў арыштаваны і адпраўлены ў ГУЛАГ за калябарацыю. З 1956 году працаваў бугальтарам у калгасе імя Ільіча Ўзьдзенскага раёну.

За некалькі гадоў да сьмерці ягоная заява на ўступленьне ў Саюз пісьменьнікаў БССР была адхілена за працу ў школе падчас вайны, нягледзячы на заступніцтва Ніла Гілевіча і Максіма Танка^[3].

Творчасьць

Пачаў друкавацца ў 1927 годзе (часопіс «Беларускі піянэр»).

Кнігі паэзіі

• 1967 — «Мой кут салаўіны»
• 1977 — «Музыка нівы»
• 1978 — «Пахне бяроста»
• 1981 — «Цалуйце хлеб»
• 1983 — «Асеньнія пракосы»