Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар дамініканаў (Друя)

Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар дамініканаў — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Друі. Знаходзіўся на Дамініканскай вуліцы. Твор архітэктуры віленскага барока.

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар дамініканаў
Касьцёл Сьвятога Антонія
Краіна	Беларусь
Вёска	Друя
Канфэсія	Каталіцкая царква
Архітэктурны стыль	віленскае барока
Аўтар праекту	Антоні Парака[d]

Комплекс Друйскага дамініканскага кляштару складаўся з касьцёла, кляштарнага корпуса, брамы-званіцы і брамы. У другой палове XIX ст. улады Расейскай імпэрыі гвалтоўна зачынілі кляштар, а ў 1909 годзе — узарвалі касьцёл. Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады зруйнавалі браму-званіцу.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

У 1690 годзе (паводле іншых зьвестак, у 1706 годзе) падчашы браслаўскі А. Качаноўскі запрасіў у Друю манахаў-дамініканаў. Неўзабаве ў месьце збудавалі драўляныя касьцёл і кляштар.

У 1765—1773 гадох паводле праекту архітэктара А. Парака вялося будаваньне мураванага кляштарнага комплексу.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Друя апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл і кляштар працягвалі дзеяць. Па здушэньні вызвольнага паўстаньня (1830—1831) у 1832 годзе расейскія ўлады гвалтоўна ліквідавалі кляштар. У 1839 годзе будынкі гвалтоўна адабралі ў Сьвятога Пасаду і перадалі Ўрадаваму сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царкве).

У канцы XIX ст. спустошаныя будынкі пачалі разьбіраць на цэглу. У 1909 годзе расейскія ўлады ўзарвалі касьцёл.

Найноўшы час

Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады зруйнавалі браму-званіцу.

Архітэктура

Касьцёл — 2-вежавая 3-нэфавая базыліка з трансэптам і прэзьбітэрыюмам, завершаным паўкруглай апсыдай. Вышыня будынка складала 35 мэтраў, шырыня сярэдняга нэфа — 9,5 мэтра. Трансэпт і сярэдні нэф мелі аднолькавую вышыню і значна большыя памеры, чым бакавыя нэфы. Бакавыя фасады падзяляліся лапаткамі. Галоўны фасад аздабляўся пілястрамі, масіўнымі карнізамі, фігурнымі валютамі.

Унутраная прастора перакрывалася крыжовымі скляпеньнямі на папружных арках. У аздобе ўваходнага парталу і інтэр’ераў выкарыстоўваўся дэкаратыўны арнамэнт. На восі галоўнага ўваходу была фігурная мураваная брама^[1].

Галерэя

Гістарычная графіка

• Старая графіка
• 
  Д. Струкаў, 1864 г.
• 
  Д. Струкаў, 1864 г.
• 
  Фрагмэнт малюнка Д. Струкава

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  1896 г.
• 
  1905 г.
• 
  да 1907 г.
• 
  1907 г.

• 
  каля 1908 г.
• 
  1908—1915 гг.
• 
  1908—1915 гг.
• 
  1909 г.

• 
  1909 г.
• 
  восень 1909 г.
• 
  восень 1909 г.
• 
  восень 1909 г.

• 
  восень 1909 г.
• 
  восень 1909 г.
• 
  13 чэрвеня 1929 г.
• 
  1929 г.

• 
  1929 г.
• 
  1929 г.
• 
  1929 г.
• 
  1930 г.

• 
  Я. Булгак, да 1939 г.
• 
  да 1939 г.
• 
  да 1939 г.
• 
  1939 г.