Касьцёл Сьвятога Казімера (Ліпнішкі)

Касьцёл Сьвятога Казімера — помнік архітэктуры канца XIX — пачатку XX стагодзьдзя ў Ліпнішках. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка пад адрасам вуліца Садовая, 23. Дзее. Твор архітэктуры нэаготыкі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Касьцёл Сьвятога Казімера (неадназначнасьць).

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятога Казімера
Касьцёл Сьвятога Казімера
Краіна	Беларусь
Вёска	Ліпнішкі
Каардынаты	54°00′29″ пн. ш. 25°36′14″ у. д.
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Гарадзенская дыяцэзія
Архітэктурны стыль	нэаготыка
Касьцёл Сьвятога Казімера на мапе Беларусі Касьцёл Сьвятога Казімера
Касьцёл Сьвятога Казімера на Вікісховішчы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы драўляны касьцёл у Ліпнішках фундаваў у 1510 годзе вялікі князь Жыгімонт Стары. Гэты касьцёл згарэў у Вялікую Паўночную вайну.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Ліпнішкі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у 1804 годзе з фундацыі тагачаснага ўладальніка маёнтку графа Гальяша Безбародкі збудавалі новы драўляны касьцёл. 14 ліпеня 1890 году гэты касьцёл згарэў у пажары.

Будаваньне мураванага касьцёла пачалося паводле праекту губэрнскага архітэктара Полазава, зацьверджанага 2 сьнежня 1892 году. Відаць, калі ўзьвялі сьцены, праект надумалі зьмяніць — павялічылася вежа-званіца і павысіўся дах. У пачатку XX ст. касьцельны пляц атачылі бутавай агароджай з брамай.

Найноўшы час

У 1927 годзе віленскі арцыбіскуп Рамуальд Ялбжыкоўскі кансэкраваў касьцёл, што пацьвярджае дата 1900—1927 на прэзьбітэрыюме.

За савецкім часам касьцёл не зачыняўся, аднак у 1951 годзе ўлады канфіскавалі будынак плябаніі.

Архітэктура

Помнік архітэктуры нэаготыкі. Гэта прастакутны ў пляне будынак з 3-граннай апсыдай і квадратным у пляне нартэксам, над якім узвышаецца 8-гранная вежа. Яе востраканечны шацёр аздабляецца люкарнамі. Невялікія закрысьціі падкрэсьліваюць дынамічнае ўзрастаньне будынка ў вышыню. Выкладзеныя каменнымі глыбамі-квадратамі сьцены ўмацоўваюцца роўнымі контрфорсамі паміж сьпічаснымі вокнамі. Галоўны ўваход вылучаецца парталам стральчатай формы.

Унутраная прастора падзяляецца двума радамі слупоў на тры нэфы і перакрываюцца крыжовымі сьпічастымі скляпеньнямі на падпружных арках, якія аздабляюцца архітэктанічнымі размалёўкамі. Сьцены атынкаваныя, падзяляюцца падвойнымі пілястрамі. Над уваходам месьцяцца хоры з арганам. У інтэр’еры тры драўляныя нэагатычныя алтары: галоўны — Сьвятога Казімера, левы бакавы — Найсьвяцейшага Сэрца Пана Езуса (наверсе ў ім зьмяшчаецца абраз Сьвятой Ганны) і правы — Маці Божай Шкаплернай (з абразом Маці Божай Добрай Рады наверсе).

Касьцельны пляц атачаецца бутавай агароджай з 3-аркавай нэагатычнай брамай^[1].

Галерэя

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  каля 1900 г.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.

• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  красавік 1917 г.
• 
  1917 г.

• 
  1920-я гг.
• 
  да 1939 г.
• 
  да 1939 г.
• 
  1930-я гг.

Сучасныя здымкі

• Сучасны стан
• 
  Агульны выгляд
• 
  Брама
• 
  Інтэр'ер
• 
  Арган