Касьцёл Сьвятога Язэпа (Пагост Загародзкі)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Касьцёл Сьвятога Язэпа — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Пагосьце Загародзкім. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка[a]. У другой палове XIX ст. улады Расейскай імпэрыі гвалтоўна перарабілі касьцёл пад царкву Маскоўскага патрыярхату. Твор архітэктуры клясыцызму, мастацкае аблічча якога пацярпела ў выніку маскоўскай перабудовы. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Сьвятога Язэпа | |
![]() Касьцёл Сьвятога Язэпа, аўтэнтычны выгляд | |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Пагост Загародзкі |
Каардынаты | 52°19′22.20″ пн. ш. 26°20′54.75″ у. д. |
Канфэсія | Беларуская праваслаўная царква |
Эпархія | Пінская япархія |
Архітэктурны стыль | псэўдарускі стыль[d] |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Касьцёл Сьвятога Язэпа на мапе Беларусі ![]() ![]() Касьцёл Сьвятога Язэпа | |
![]() |
У наш час у будынку касьцёла дзее царква Сьвятых Кірылы і Мятода Беларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату.
Remove ads
Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае
Мураваны касьцёл у Пагосьце Загародзкім збудавалі ў 1775 годзе.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Пагост Загародзкі апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл працягваў дзеяць. Аднак па здушэньні нацыянальна-вызвольнага паўстаньня (1863—1864) у 1864 годзе расейскія ўлады гвалтоўна адабралі касьцёл у каталікоў і ў 1870—1897 гадох перабудавалі яго пад царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы).
Найноўшы час
У 1920-я гады ўлады міжваеннай Польскай Рэспублікі вярнулі касьцёл рыма-каталікам. Па Другой сусьветнай вайне будынак перадалі Беларускаму экзархату Маскоўскага патрыярхату.
Remove ads
Архітэктура
Помнік архітэктуры клясыцызму. Аб’ёмна-прасторавая кампазыцыя мае падоўжна-выцягнутую плянавальную і дынамічна-вэртыкальную кампазыцыю: прастакутны прытвор-трапезная далучаюцца да цэнтральнага 8-граннага аб’ёму-ратонды, які пераходзіць у 5-гранную апсыду. Вэртыкальнай дамінантай выступае надбудаваная ў 2-й палове XIX ст. над прытворам высокая 2-ярусная (васьмярык на чацьверыку) вежа-званіца, завершаная купалам. Над асноўным аб’ёмам узвышаецца самкнуты сфэрычны купал на 8-гранным барабане. Прастакутны ўваходны праём вылучаецца парталам з трыкутным франтонам. Роўнічныя фасады праразаюцца высокімі аркавымі аконнымі праёмамі, апярэзваюцца карнізам з сухарыкамі.
Усярэдзіне малітоўная заля перакрываецца самкнутым гранёным скляпеньнем. У інтэр’еры захоўваюцца два надпісныя абразы «Маці Божая Чанстахоўская» (XV — XVI стагодзьдзі) і «Маці Божая Адзігітрыя» (XVIII — XIX стагодзьдзі), абразы XVIII ст.: «Мікола Цудатворца», «Узьвіжаньне Сьвятога Крыжа», «Маці Божая Адзігітрыя» (адноўлены ў XIX ст.), «Цуд Юрыя аб зьмеі»[1].
Remove ads
Галерэя
- Гістарычныя здымкі
- да 1901 г.
- да 1901 г.
- Па маскоўскай перабудове, 1902 г.
- 1902 г.
- 1920-я гг.
- 1920-я гг.
- 2 жніўня 1933 г.
- Па аднаўленьні каталікамі, 1930-я гг.
Заўвагі
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads