Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў (Канічы)

Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў — помнік архітэктуры пачатку XX ст. у Канічах. Знаходзіцца ў цэнтры гістарычнага мястэчка. Твор архітэктуры нэараманскага стылю, часткова зруйнаваны савецкімі ўладамі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў (неадназначнасьць).

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў
Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў
Краіна	Беларусь
Вёска	Канічы
Каардынаты	53°17′01.10″ пн. ш. 32°09′50.80″ у. д.
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Менска-Магілёўская архідыяцэзія
Архітэктурны стыль	нэараманскі стыль
Першае згадваньне	1825
Дата заснаваньня	1825
Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў на мапе Беларусі Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў
Касьцёл Сьвятых Анёлаў-Ахоўнікаў на Вікісховішчы

Гісторыя

Упершыню каталіцкая парафія ў Канічах упамінаецца ў першай трэці XIX ст., калі ўладальніца мястэчка Кардула Цеханавецкая заснавала капліцу, якая служыла пахавальняй гэтага роду. Будаваньне мураванага касьцёла распачалося ў 1900 годзе над капліцай-пахавальняй Цеханавецкіх. У 1910 годзе адбылася кансэкрацыя новага касьцёла.

У Другую сусьветную вайну ў купал касьцёла трапіў знарад. Па вайне савецкія ўлады спрабавалі разарваць муры касьцёла трактарамі на будаўнічыя матэрыялы, але намеры зьдзейсьніліся толькі часткова — абваліліся толькі дзьве калёны ля ўваходу.

Архітэктура

Помнік архітэктуры нэараманскага стылю. Гэта 2-вежавы прастакутны ў пляне будынак з вылучанай апсыднай часткай, звонку прастакутнай, знутры паўкруглай, завершанай трыкутным франтонам, падзяляюцца пілястрамі. Неатынкаваныя, апрацаваныя пілястрамі фасады завяршаюцца разьвітым антаблемэнтам. Галоўны фасад трохчасткавы, падзяляецца паўкруглымі люкарнамі, аркавымі аконнымі праёмамі і антаблемэнтам. З бакоў фасаду ўзвышаюцца 4-гранныя вежы, завяршэньне якіх не захавалася.

Усярэдзіне заля перакрывалася цыліндрычным скляпеньнем, паўкруглая алтарная частка, накрытая 2-схільным дахам — паўсфэрычнай конхай. Атынкаваныя сьцены падзяляюцца пілястрамі і апярэзваюцца прафіляваным карнізам з сухарыкамі. Пад апсыдай захавалася скляпеністая крыпта^[1].