Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі (Канстанцінава)

Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі — помнік архітэктуры канца XIX стагодзьдзя ў Канстанцінаве. Знаходзіцца ў заходняй частцы колішняга мястэчка. Дзее. Твор архітэктуры гістарызму. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі (неадназначнасьць).

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі
Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі
Краіна	Беларусь
Вёска	Канстанцінава
Каардынаты	54°54′59.84″ пн. ш. 26°26′51.14″ у. д.
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Менска-Магілёўская архідыяцэзія
Архітэктурны стыль	клясыцызм
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі на мапе Беларусі Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі
Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі на Вікісховішчы

Гісторыя

Перад касьцёлам, 1915—1918 гг.

Вялікае Княства Літоўскае

Першую драўляную капліцу ў Канстанцінаве збудавалі ў 1769 годзе з фундацыі ўладальніка маёнтку Канстантына Хамінскага. У 1782 годзе гэтую капліцу пераўтварылі ў касьцёл. У 1793 годзе ў мястэчку збудавалі новы драўляны касьцёл.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Канстанцінава апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл працягваў дзеяць. У 1826 годзе з фундацыі Францішка Пашкевіча збудавалі новы драўляны касьцёл.

У 1896 годзе на падмурку папярэдняга драўлянага збудавалі мураваны касьцёл.

Найноўшы час

За савецкім часам касьцёл на зачыняўся. У 1990-я гады пры касьцёле пачала дзеяць місія кармэлітаў босых.

Архітэктура

Помнік архітэктуры гістарызму. Гэта прастакутны ў пляне будынак, накрыты 2-схільным дахам. З усходняга боку далучаецца кубападобны аб’ём апсыды зь нізкай бакавой закрысьціяй. Цэнтар галоўнага атынкаванага фасада вылучаецца рызалітам з трыкутным франтонам у завяршэньні, прастакутным уваходным парталам з лучковым франтонам і фігурнай люкарнай над ім. Над дахам з боку галоўнага фасада гранёная вежа-званіца з аркавымі праёмамі і шатровым завяршэньнем, над алтарным аб’ёмам ліхтар. На фоне бутавай муроўкі бакавых сьценаў вылучаюцца простыя атынкаваныя ліштвы аркавых акон і люкарнаў, руставаныя кутнія пілястры.

Унутраная прастора падзяляецца аркадамі на тры нэфы, перакрытыя роўнай стольлю. У высокі цэнтральны нэф выступае на двух слупах галерэя хораў з арганам; прастакутнае алтарнае памяшканьне раскрываецца шырокім аркавым парталам зь дзьвюма калёнамі. У інтэр’еры драўляныя нэабарокавыя алтар і амбон.

Касьцельны пляц атачаецца бутавай агароджай з аркавай брамай^[1].

Галерэя

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  каля 1900 г.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  травень 1916 г.

• 
  1916 г.
• 
  1916 г.
• 
  1917 г.
• 
  1917 г.

Сучасныя здымкі

• Сучасны стан
• 
  Агульны выгляд
• 
  Брама
• 
  Бакавы фасад
• 
  З боку апсыды