Кнут Гамсун

Кнут Гамсун (па-нарвэску: Knut Hamsun, сапраўднае імя Кнуд Пэдэрсэн (па-нарвэску: Knud Pedersen) ; 4 жніўня 1859 — 19 лютага 1952) — нарвэскі пісьменьнік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры ў 1920 годзе за манумэнтальную работу «Плён зямлі»^[7]. Пісаў аповесьці, раманы, мэмуары, вершы, п’есы.

Кнут Гамсун
па-нарвэску: Knut Hamsun
фатаграфія Кнута Гамсуна (каля 1890 году)
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	па-нарвэску: Knut Pedersen
Нарадзіўся	4 жніўня 1859(1859-08-04)[1][2][3][…] Вога[d], Оплян, Нарвэгія[4] або Лём[d], Оплян, Нарвэгія[4][5]
Памёр	19 лютага 1952(1952-02-19)[5][1][2][…] (92 гады) Грымстад[d], Эўст-Агдэр, Нарвэгія
Пахаваны	Nørholm[d][6]
Сужэнец	Мары Гамсун[d] і Bergljot Bech[d]
Дзеці	Арыльд Гамсун[d], Элінор Гамсун[d], Торэ Гамсун[d] і Victoria Hamsun Charlesson[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Гады творчасьці	1889-1952
Мова	нарвэская
Прэміі	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1920)
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1920)
Подпіс
Кнут Гамсун у Вікісховішчы
https://hamsunsenteret.no/en/

Кнут Гамсун, 1936 год

Асноўныя творы

• раман «Голад» (па-нарвэску: «Sult», 1890)^[8];
• «Містэрыі» (1892);
• «Новая зямля» (1893);
• «Пан» (па-нарвэску: «Pan», 1894);
• «Вікторыя» (1898);
• раман «Пад восеньскай зоркай» (па-нарвэску: «Under Høststjernen», 1906);
• раман «Бенані» (па-нарвэску: «Benoni», 1908);
• «Роза» (1908);
• раман «Вандроўнік грае пад сурдзінку» (па-нарвэску: «En Vandrer Spiller med Sordin», 1909);
• «Апошняя ўцеха» (1912);
• «Плён зямлі» («Markens Grøde», 1917);
• «Аўгуст» (па-нарвэску: «August», 1930);
• «Кальцо замыкаецца» (па-нарвэску: «Ringen sluttet», 1936);
• «На зарослых сьцежках» (1949).

Беларускія пераклады

Паасобныя творы К. Гамсуна пераклалі на беларускую мову Лявон Баршчэўскі і Лідыя Ёхансэн.

• Царыца Саўская // Крыніца 1996, № 25 (10).
• Голад / Пер. Л.Баршчэўскага; Пан. Вікторыя / Пер. Л. Ёхансен. Мн.: Выдавец А.Янушкевіч, 2017.