Кропка (знак прыпынку)

знак прыпынку From Wikipedia, the free encyclopedia

Кропка (знак прыпынку)
Remove ads

Кро́пка ці пункт[1] (.) — знак прыпынку, які выкарыстоўваецца пры напісаньні ў многіх мовах сьвету.

Хуткія факты Іншыя назвы, Зьвесткі ...
Remove ads

У беларускай мове

У беларускай мове кропка выкарыстоўваецца:

  • для завяршэньня сказу:
    • Цягнік прыехаў.
  • для скарачэньня словаў:

Кропку, як і іншыя знакі прыпынку, аддзяляюць ад іншых знакаў прыпынку прабелам.

Адзіночныя сказы не заўсёды маюць кропку ў канцы сказа (напрыклад, у сьпісах, у назвах).

У іншых мовах

У кітайскай і японскай мовах замест кропкі выкарыстоўваецца сымбаль (U+3002).

У пісьме дэванагары, якім карыстаецца гіндзі, санскрыт, маратхі й некаторыя іншыя мовы Індыі, замест кропкі выкарыстоўваецца вертыкальная лінія: (U+0964) .

Ува ўрду выкарыстоўваецца аналягічны кропцы сымбаль — ۔ (U+06D4).

У амхарскай і іншых мовах, якія запісваюцца Этыёпскім пісьмом, канец сказа пазначаецца чатырма кропкамі: (U+1362).

Remove ads

Паходжаньне знаку

Першыя знакі прыпынку былі ў Астраміравым Эвангельлі. Спачатку быў знак крыжа (знак прыпынку), ім пісар абазначаў месца, на якім перад уходам на малебен або трапезу астанавіўся чытальнік. Затым знак скараціўся да дзьвюх кропак, а потым да проста кропкі[2].

Крыніцы

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads