Кім Ір Сэн

Кім Ір Сэн (па-карэйску: 김일성, народжаны Кім Сон Чжу, (15 красавіка 1912, Мангёндэ — 8 ліпеня 1994) — заснавальнік паўночнакарэйскай дзяржавы і яе першы кіраўнік з 1948 да 1994 (кіраўнік дзяржавы з 1972). Распрацаваў карэйскую вэрсію марксізму — чучхэ.

Кім Ір Сэн лац. Kim Ir Sen
па-карэйску: 김일성
Прэзыдэнт КНДР[d]
28 сьнежня 1972 — 8 ліпеня 1994
Supreme Leader of North Korea[d]
9 верасьня 1948 — 8 ліпеня 1994
Наступнік	Кім Чэн Ір
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 красавіка 1912(1912-04-15)[1][2][3][…] Mangyongdae District[d], Карэя пад уладай Японіі[d]
Памёр	8 ліпеня 1994(1994-07-08)[1][2][3][…] (82 гады) Пхэньян, Карэйская Народна-Дэмакратычная Рэспубліка
Партыя	Працоўная партыя Карэі
Адукацыя	Jilin Yuwen High School[d][4]
Сужэнец	Кім Чэн Сук[d] і Кім Сон Э[d]
Дзеці	Кім Чэн Ір, Кім Ман Ір[d], Кім Гён Хі[d], Кім Пхён Ір[d], Kim Yong-il[d][5] і Kim Kyong-chin[d][6]
Бацька	Кім Хёнджык[d]
Маці	Кан Бансок[d]
Узнагароды
Подпіс

Кім Ір Сэн займаў пасады Старшыні Кабінэта Міністраў КНДР з 1948 да 1972 і Прэзыдэнта КНДР з 1972 да сьмерці, хоць яго рэальная ўлада палягала ў пасадзе Генэральнага сакратара Працоўнай партыі Карэі. З 1953 г. маршал КНДР. Афіцыйны тытул, як пры жыцьці, так і пасьля скону: «Вялікі правадыр маршал таварыш Кім Ір Сэн». Пасьля сьмерці абвешчаны «вечным прэзыдэнтам» Паўночнай Карэі.