Леў Мільчын

Леў Іса́кавіч Мі́льчын (1920, Менск, цяпер Беларусь — 1987, Масква, цяпер Расея) — савецкі мультыплікатар родам зь Беларусі.

Леў Мільчын
Дата нараджэньня	18 жніўня 1920
Месца нараджэньня	Менск, Беларуская ССР
Дата сьмерці	28 чэрвеня 1987
Месца сьмерці	Масква, Расейская СФСР, СССР
Месца пахаваньня	Міцінскія могілкі
Адукацыя	Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінэматаграфіі (1943)
Месца вучобы	Усерасейскі дзяржаўны ўнівэрсытэт кінэматаграфіі імя Сяргея Герасімава[d]
Занятак	мультыплікатар
Месца працы	Саюзмультфільм[d] Масфільм Усерасейскі дзяржаўны ўнівэрсытэт кінэматаграфіі імя Сяргея Герасімава[d]
Працы	мультфільмы «Конік-Гарбунок» (1947),
Пад уплывам	Ісак Мільчын, Валянцін Воўкаў, Абрам Роам і Іван Іваноў-Вано
Уплыў на	Ўолт Дыснэй
Узнагароды

Заслужаны мастак Расейскай СФСР (1978).

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сям’і кніжнага графіка Ісака Мільчына. Сям’я жыла на Шырокай вуліцы Менску на беразе Сьвіслачы насупраць Дзяржаўнага тэатру опэры і балету Беларусі. У 1927 годзе пайшоў у нулявую клясу школы № 5 разам зь Леанідам Шварцманам, які таксама пазьней стаў мультыплікатарам. Маляваў на ўроках рыцарскія баі, марскія бітвы і будоўлі заводаў. Пасьля 1929 году са Шварцманам паступіў у мастацкую студыю, дзе выкладаў Валянцін Воўкаў. У 1938 годзе паступіў на мастацкі факультэт Усесаюзнага дзяржаўнага інстытуту кінэматаграфіі (УДІК) ў Маскве (Расейская СФСР). У 1943 годзе абараніў дыплём на тэму «Тыль Уленшпігель». У 1944 годзе стаў мастаком-пастаноўнікам фільма «Нашэсьце» на запрашэньне кінарэжысэра Абрама Роама, які атрымаў за яго Сталінскую прэмію^[1].

У 1947 годзе пад кіраўніцтвам рэжысэра Івана Іванова-Вано працаваў мастаком-пастаноўнікам мультфільма «Конік-Гарбунок». Амэрыканскі мультыплікатар Ўолт Дыснэй набыў у «Саюзмультфільма» копію гэтага мультфільма, каб вучыць па ім сваіх мастакоў і рэжысэраў. Выкладаў карыкатуру і шарж ва УДІКу. Пазьней стварыў 2 мультфільмы «Сьветлячок» (1963, 1968), мультфільм «Бабулін парасонік» (1969), цыкль з 3-х мультфільмаў «Апавяданьні старога марака» (1970—1972), пераробку «Коніка-Гарбунка» і мультфільмы «Як Маша з падушкай пасварыліся» (1977), «Маша болей не гультайка» (1978) і «Маша і чароўнае варэньне» (1979). У 1984 годзе пад кіраўніцтвам Іванова-Вано стварыў мультфільм «Казка пра цара Салтана»^[1].

Фільмаграфія

Мастак-пастаноўнік

• 1947 — Конік-Гарбунок
• 1948 — Кветка-Сямікветка
• 1949 — Гусі-лебедзі
• 1951 — Казка пра мёртвую царэўну і сем волатаў
• 1954 — Царэўна-Жаба
• 1955 — Зачараваны хлопчык
• 1956 — Палка-выручалка
• 1957 — Выкананьне жаданняў
• 1962 — Мой малодшы брат
• 1967 — Прыгоды барона Мюнхаўзэна
• 1968 — Камэдыянт
• 1970 — Адважны Робін Гуд

Рэжысэр

• 1963 — Сьветлячок № 3
• 1963 — Сьвіньня-скарбонка
• 1964 — Можна і нельга
• 1965 — Дабрыдзень, атам
• 1966 — Жу-жу-жу
• 1966 — Сёньня дзень нараджэньня
• 1967 — Будзільнік
• 1968 — Сьветлячок № 8
• 1969 — Бабулін парасонік
• 1970 — Апавяданьні старога марака. Незвычайнае падарожжа
• 1971 — Апавяданьні старога марака. Незаселены востраў
• 1972 — Апавяданьні старога марака. Антарктыда
• 1976 — Стойкі алавяны салдацік
• 1977 — Як Маша пасварылася з падушкай
• 1978 — Маша больш не гультайка
• 1979 — Маша і чароўнае варэньне
• 1984 — Казка пра цара Салтана
• 1985 — Агурочны конік
• 1986 — Певень і баярын