Людвік Ельскі

Людвік Ельскі (1785, вёска Масаляны Гарадзенскага павету — 8 жніўня 1843) — вайсковы дзяяч, фінансіст. Капітан арміі Герцагства Варшаўскага (1812), маёр францускіх драгунаў (1813).

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Ельскі.

Людвік Ельскі

Людвік Ельскі, паміж 1825—1850
Герб «Пелеш»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1785(1785)
Памёр	8 жніўня 1843 Францыя[1]
Род	Ельскія
Бацькі	Францішак Ельскі Амэлія Прозар[d]
Дзеці	Ізабэла зь Ельскіх[d]

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Ельскіх гербу «Пелеш», сын Францішка і Амэліі з Прозараў^[2].

У 1807—1810 вывучаў эканоміку ў Парыжы. Службу ў напалеонаўскіх войсках апісаў у мэмуарах «Маршы і дзеі польскага корпусу ў маскоўскай кампаніі 1812 року. Ад Магілёва да канца наступальнай вайны» (1845).

Вярнуўся на Беларусь у 1815, ажаніўся з Клятыльдай Манюшка і пасяліўся ў яе маёнтку Ляды Ігуменскага павету. 3 1823 у Варшаве, прэзыдэнт Польскага банку (1828).

У часе вызвольнага паўстаньня 1830—1831 рокаў намесьнік міністра скарбу, потым у эміграцыі^[2].

У першым шлюбе меў сына Ўладзімера і дачку Ізабэлу. Другі раз ажаніўся з Габрыеляй Разаліяй Дупаілаў (Dupaillau), якая нарадзіла яму сына Людвіка^[3].