Лявон Мамоніч

Лявон Мамоніч (? — пасьля 1625^[1]) — кнігадрукар, пісьменьнік, паэт-эпіграматыст.

Нарадзіўся ў сям’і Кузьмы Мамоніча — аднаго з заснавальнікаў віленскай друкарні Мамонічаў. 3 1601 па 1623 год выдаваў кнігі ўніяцкага і праваслаўнага кірункаў на старабеларускай, царкоўнаславянскай, польскай і лацінскай мовах. Пісаў да ix прадмовы і вершаваныя прысьвячэньні^[2].

Творчасьць

На фармаваньне паэтычных здольнасьцяў Л. Мамоніча аказалі ўплыў эмблематычныя вершы А. Рымшы^[3].

Зьмясьціў вершы «На герб Лукаша Іванавіча Мамоніча» і «На герб Сімяона Войны» ў «Псальмах Давіда-прарока» (1593) і «Эвангельлі тлумачальным» (1595). Пазьней стварыў два вершы-панэгірыкі на герб Л. Сапегі — «На герб яго міласьці пана Льва Сапегі» і «Эпікграму», якія разьмясьціў у рэлігійных выданьнях «Трыёдзь кветная» (1609) і «Служэбнік» (1617)^[1].

Услаўляючы Л. Сапегу, Л. Мамоніч падкрэсьліваў, што менавіта высакароднасьць, у спалучэньні з справядлівасьцю, мужнасьцю і патрыятызмам, узвышаюць чалавека, робяць яго патрэбным людзям і надаюць жыцьцю глыбокі сэнс^[4].