Лямпа напальваньня

Ля́мпа напа́льваньня — электрычная крыніца сьвятла, у якім цела напалу (тугаплаўкі праваднік), зьмешчанае ў празрыстую вакуўмную або запоўненую інэртным газам судзіну, награваецца да высокай тэмпэратуры за кошт правядзеньня празь яго электрычнага току, у выніку чаго цела выпраменьвае хвалі ў шырокім спэктральным дыяпазоне, у тым ліку бачнае сьвятло. У якасьці цела напалу ў наш час звычайна выкарыстоўваюцца сьпіралі з вальфрамавых стопаў. Ператварае ў бачнае сьвятло 5% цеплыні і гарыць каля 1000 гадзінаў (41 дзень). Пры магутнасьці 60 Ват за 6 гадзінаў працы выдаткоўвае 11 кіляват-гадзіна электраэнэргіі^[1] і мае сьветлавы паток каля 720 люмэнаў^[2].

Лямпа напальваньня агульнага прызначэньня (230 В, 60 Вт, 720 лм, цокаль E27, габарытная вышыня каля 110 мм

Глядзіце таксама

• Каганец
• Люмінэсцэнтная лямпа
• Сьвятлодыёдная лямпа