Муамар Кадафі

Муамар бэн Мухамад Абу Мэньяр Абдэль салям бэн Хамід аль-Кадафі (1942; в. Каср Абу-Хадзі, цяпер акруга Сырт, Лібія — 2011; Сырт, Лібія) — кіраўнік Лібіі з 1 верасьня 1969 да 27 чэрвеня 2011 году. Міжнародны крымінальны суд выдаў санкцыю на арышт Муамара Кадафі паводле абвінавачваньняў у забойствах, незаконных арыштах і заключэньнях пад варту^[7]. 20 кастрычніка 2011 г., падчас грамадзянскай вайны, забіты каля гораду Сырт паўстанцамі зь Місураты^[8] шляхам згвалтаваньня нажом, якое запісалі на відэа^[9]. Пахаваны 25 кастрычніка 2011 г. разам з 4-ым сынам (3-ім у 2-ім шлюбе) Мутасімам^[10].

Муамар Кадафі
араб. معمر القذافي‎‎
2003 г.
Правадыр Лібіі
1 верасьня 1969 — 23 жніўня 2011
Прэм’ер-міністар	Махмуд Магрыбі(en) (1969—1970), Абдэсалам Джалуд(en) (1972—1977), Абдул Обэйдзі(en) (1977—1979), Джадалах Тальхі(en) (1979—1984, 1986—1987), Мухамад Раджаб(en) (1984—1986), Умар Мунтазір(en) (1987—1990), Умар Дорда(en) (1990—1994), Абдул Каўд(en) (1994—1997), Мухамад Манкуш(en) (1997—2000), Імбарэк Шамэх(en) (2000—2003), Шукры Ганэм(en) (2003—2006), Багдадзі Махмудзі(en) (2006—2011)
Папярэднік	кароль Ідрыс I
Наступнік	старшыня Мустафа Абдул-Джаліль(en)
7-ы старшыня Афрыканскага зьвязу
2 лютага 2009 — 31 студзеня 2010
Папярэднік	Джакая Кіквэтэ
Наступнік	Бінгу ва Мутарыка
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	7 чэрвеня 1942(1942-06-07) Каср Абу-Хадзі[d], Італьянская Лівія[d]
Памёр	20 кастрычніка 2011(2011-10-20)[1][2][3][…] (69 гадоў) Сырт[d], Лібія[4][5][6]
Партыя	Лібійскі арабскі сацыялістычны саюз(en) (1971—1977)
Адукацыя	Бэнгазійская вайсковая акадэмія(en) (1965)
Сужэнец	1) Фатыха Нуры (1969—1970), 2) Сафія Фаркаш(en) (з 1970 г.)
Дзеці	7 сыноў: 1) Мухамад(en); 2) Саіф аль-Іслам(en), Саадзі(en), Мутасім(en), Ганібал(en), Саіф аль-Араб(en), Хаміс(en); дачка Айша(en)
Бацька	Мухамад бэн Хамід Кадафі (пам. 1985)
Маці	Айша бэн Ніран Кадафі (пам. 1978)
Род	Кадафа
Узнагароды	Залаты ключ Мадрыду[d] (сьнежань 2007) Ribbon bar of the Kagera River Medal[d] Korean Buddhist Human Rights Award[d] (2003)
Подпіс

Раньнія гады

Нарадзіўся, як лічыцца, 7 чэрвеня 1942 году (паводле іншых зьвестак у 1940 або 1944) у бэдуінскім намёце за 30 км на поўдзень ад гораду Сырт ў бэдуінскай сям’і, якая належыла да племя аль-Кадафі.

Кіраваньне Лібіяй

15 жніўня 2003 г. у лісьце да старшыні Рады бясьпекі ААН часовы павераны ў справах пастаяннай прадстаўніцтва Лібіі Ахмэд Оўн паведаміў, што «Лібія ў якасьці сувэрэннай дзяржавы паспрыяла прыцягненьню да адказнасьці 2 падазраваных, абвінавачаных у падрыве самалёта Панамэрыканскіх авіялініяў рэйсу 103, і прымае адказнасьць за дзеяньні сваіх службоўцаў … падрыхтавала выплату належнага пакрыцьця»^[11]. Да красавіка 2005 г. Цэнтральны банк Лібіі выплаціў $2,16 млрд сем’ям 270 ахвяраў падрыва 21 сьнежня 1988 г. Боінга 747 над Локэрбі (вобласьць Дамфрыс і Галоўэй, Шатляндыя). 15 траўня 2006 г. урад ЗША абвясьціў аб аднаўленьні дыпляматычных стасункаў з урадам Лібіі^[12].

Дачыненьні зь Беларусьсю

3 лістапада 2000 году ўзнагародзіў Аляксандра Лукашэнку ордэнам рэвалюцыі ў часе яго прыезду ў Лібію^[13].