У пачатку VI стагоддзя зьбег ад гепідаў за Дунай (відаць, на правы бераг рэкі). Там ён сабраў вялікае войска зь мясцовых сялянаў і пачаў рабаваць суседнія тэрыторыі, кантраляваныя гепідамі і Рымскай імпэрыяй^[2]^[3].

У 505 годзе ў зьвязе з остготамі разьбіў пад Гаррэум Маргі вайсковага магістра Ілірыка Флавіюса Сабініяна. Пазьней перайшоў на бок імпэрыі і атрымаў пасаду магістра мілітум. У 532 годзе адыграў важную ролю ў здушэньні паўтаньня Ніка ў Канстантынопалі, у 535 годзе ачоліў армію, выпраўленую ў остгоцкую Італію. Загінуў у бітве з остготамі пад камандаю Асінара і Грыпа.

Біяграфія

Глядзіце таксама

Крыніцы