Мікола Крывальцэвіч

Мікола Крывальцэвіч (нар. 1 студзеня 1958 году, вёска Сярэдзібар, цяпер — Канстанцінаўка Любанскага раёну Менскай вобласьці) — беларускі археоляг, кандыдат гістарычных навук, старэйшы навуковы супрацоўнік Інстытуту гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Мікола Крывальцэвіч
Дата нараджэньня	1 студзеня 1958(1958-01-01) (67 гадоў)
Месца нараджэньня	Серадзібор, Камунараўскі сельсавет, Любанскі раён, Менская вобласьць, БССР, СССР
Месца вучобы	гістарычны факультэт БДПУ імя Максіма Танка[d]
Занятак	археоляг
Месца працы	Інстытут гісторыі НАН Беларусі
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук[d]

Біяграфія

У 1982 годзе скончыў гістарычны факультэт Менскага дзяржаўнага пэдагагічнага інстытуту, у 1987 годзе — асьпірантуру Акадэміі навук БССР. У 1991 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю ў Інстытуце археалёгіі Акадэміі навук Украіны (Кіеў).

Мікола Крывальцэвіч зьяўляецца аўтарам каля 60 навуковых і навукова-папулярных публікацыяў, у тым ліку манаграфіяў. Аўтар публікацыяў па археалёгіі Беларусі, кніг і артыкулаў пра вынікі дасьледаваньня пахаваньняў у Курапатах. Браў удзел у міжнародных археалягічных праектах. Галоўным кірункам дасьледаваньняў Крывальцэвіча зьяўляецца археалёгія бронзавага веку. Сфэра зацікаўленасьцяў: эпоха бронзы, гісторыя настаражытнейшага мастацтва і міталёгія.

Удзельнічаў у раскопках на месцы масавага пахаваньня ахвяраў савецкіх рэпрэсіяў у Курапатах: у 1988 годзе зьяўляўся навуковым экспэртам і спэцыялістам-археолягам эксгумацыі курапацкіх пахаваньняў. Заснавальнік грамадзкага гісторыка-асьветніцкае таварыства памяці ахвяраў камунізму і сталінскіх рэпрэсіяў «Мартыралёг Беларусі». Зьяўляецца актыўным папулярытаратам археалягічнай навукі.

Вонкавыя спасылкі

• Мікола Крывальцэвіч Археалёгія і палітыка
• Кніга Міколы Крывальцэвіча «Археалягічныя адкрыцьці сьвету», 2000 г.
• Мікола Крывальцэвіч запісаў мітынг у полі // Радыё Свабода, 21 кастрычніка 2008 г.