Натуральная гаспадарка

Натуральная гаспадарка — гаспадарка, пры якой вытворчасьць накіраваная на забесьпячэньне ўласных патрэбаў вытворцы.

Натуральная гаспадарка

гаспадарчы лад

Падкляса ад	гаспадарка
Частка ад	сельская гаспадарка
Частка больш агульнага	аўтаркія
Наступнік	таварная вытворчасьць
Эпоха	старажытны сьвет, Сярэднявечча
Вывучаецца ў	эканоміка
Мае якасьць	хатняя гаспадарка
Практыкуецца	сялянства, фэўдал, рабаўладальнік

Грамадзтва пры гэтым складаецца з патрыярхальных сялянскіх сем'яў і фэадальных памесьцяў, якія выконваюць усе віды гаспадарчых працаў. Існавала са старажытнасьці пры рабаўладальніцтве і фэадалізьме, калі быў слаба разьвіты грамадзкі падзел працы. Да сярэдзіцы XIX стагодзьдзя панавала ў сельскай гаспадарцы Беларусі. З разьвіцьцём вытворчых сілаў і таварна-грашовых дачыненьняў большае пашырэньне атрымлівае таварная вытворчасьць, якая становіцца паноўнай пры капіталізьме^[1].

Беларусь

У 2023 годзе на натуральныя гаспадаркі, які вялі на прысядзібных дзялянках Беларусі, прыпала 19,8 % земляробчай вытворчасьці. Пры гэтым яны вырасьцілі 75 % бульбы, 70 % садавіны і ягадаў, 65 % агародніны і 2,5 % збожжа^[2].