Ом

Ом (пазначэньне: Ом, Ω) — адзінка вымярэньня супору ў СІ. Ом роўны электрычнаму супраціву правадніка, паміж канцамі якога ўзьнікае напруга 1 вольт пры сіле сталага току 1 ампэр. Хоць у Юнікодзе і прысутнічае значок Ому (Ω, Ohm sign, U+2126), але яго кананічным раскладаньнем зьяўляецца загалоўная грэцкая літара амэга (Ω, U+03A9), г. з. гэтыя два знакі мусяць быць неадметныя з пункту гледжаньня карыстальніка. Рэкамэндуецца для пазначэньня Ома выкарыстоўвваць амэгу.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Ом (неадназначнасьць).

Пры вылічэньнях, асабліва рукапісных, варта зважаць на магчымую блытаніну паміж Омам і 0 м (так, 1 Ом і 10 м (мэтраў) — цалкам розныя велічыні) і паміж 0 і Ω.

Адзінка атрымала сваю назву ў гонар нямецкага навукоўца Георга Сымона Ома.

Кратныя і дзельныя адзінкі

Дзесятковыя кратныя і дзельныя адзінкі ўтвораць з дапамогай стандартных прыставак СІ.

Кратныя				Дзельныя
велічыня	назва	пазначэньне		велічыня	назва	пазначэньне
101 Ом	дэкаом	даОм	daΩ	10-1 Ом	дэцыом	дОм	dΩ
102 Ом	гэктаом	гОм	hΩ	10-2 Ом	сантыом	сОм	cΩ
103 Ом	кіляом	кОм	kΩ	10-3 Ом	міліом	мОм	mΩ
106 Ом	мэгаом	МОм	MΩ	10-6 Ом	мікраом	мкОм	µΩ
109 Ом	гігаом	ГОм	GΩ	10-9 Ом	нанаом	нОм	nΩ
1012 Ом	тэраом	ТОм	TΩ	10-12 Ом	пікаом	пОм	pΩ
1015 Ом	пэтаом	ПОм	PΩ	10-15 Ом	фэмтаом	фОм	fΩ
1018 Ом	экзаом	ЭОм	EΩ	10-18 Ом	аттаом	аОм	aΩ
1021 Ом	зэтаом	ЗОм	ZΩ	10-21 Ом	зэптаом	зОм	zΩ
1024 Ом	ётаом	ІОм	YΩ	10-24 Ом	ёктаом	іОм	yΩ

Вонкавыя спасылкі

• ДАСТ 8.417-2002. АДЗІНКІ ВЕЛІЧЫНЬ. Уведзены ў дзеяньне з 1 верасьня 2003 г. (рас.)