Паблё Аймар

Паблё Сэзар Аймар (па-гішпанску: Pablo Cesar Aimar; нар. 3 лістапада 1979 году, Рыё-Куарта, Аргентына) — былы аргентынскі футбаліст, атакуючы паўабаронца. У 1999—2009 гадах — гулец нацыянальнай зборнай Аргентыны.

Паблё Аймар
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	3 лістапада 1979(1979-11-03)[1][2][3] (45 гадоў) Рыё-Куарта[d], Кордава[d], Аргентына
Рост	170 см
Вага	65 кг
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
1996—2000	Рывэр Плэйт	82 (21)
2001—2006	Валенсія	162 (27)
2006—2008	Рэал Сарагоса	53 (5)
2008—2013	Бэнфіка	107 (12)
2013—2014	Джахор Дарул Такзім[d]	8 (2)
2015	Рывэр Плэйт	1 (0)
Зборныя
1997	Аргентына (да 20)[d]	7 (1)
1999—2009	Аргентына	52 (8)

Кар’ера

Першыя гады

Паблё Аймар пачаў займацца футболам у школе аргентынскага клюбу «Эстудыянтэс». Там на яго зьвярнуў увагу тагачасны трэнэр «Рывэр Плэйт» — Даніель Пасарэльля, і неўзабаве Аймар далучыўся да юніёрскай каманды «Рывэру»^[4]. 11 жніўня 1996 году ва ўзросьце 16 гадоў, Аймар дэбютаваў у чэмпіянаце Аргентыны за галоўную каманду «мільянэраў» і ў тым жа сэзоне ўпершыню за кар’еру стаў чэмпіёнам краіны. Празь некалькі гадоў Аймар заваяваў месца ў асноўным складзе «Рывэр Плэйт» і рэпутацыю аднаго з самых таленавітых футбалістаў Паўднёвай Амэрыкі.

«Валенсія»

На Паблё прэтэндавалі адразу «Інтэр» і «Барсэлёна»^[5], але сам Аймар абраў «Валенсію» для працягу кар’еры, дзе тады гулялі трое ягоных суайчыньнікаў^[6]. Трансфэр Аймара, то бок 24 млн даляраў, стаў самым буйным у гісторыі «кажаноў».

У «Валенсіі» Аймар адразу заявіў пра сябе як гулец стартавага складу. Ён дапамог валенсійцам дабрацца да фіналу Лігі чэмпіёнаў 2000—2001 гадоў, аднак там яго й усю каманду спасьцігла няўдача — «Валенсія», якая вяла ў ліку па ходзе гульні, атрымала паразу ў сэрыі пэнальці мюнхэнскай «Баварыі». У наступным сэзоне з «Валенсіяй» Аймар атрымаў перамогу ў чэмпіянаце Гішпаніі, у 2004 годзе «кажаны» паўтарылі гэты посьпех, дадаўшы да гішпанскага тытулу перамогу ў Кубку УЭФА й Супэркубку Эўропы.

Працяг

У 2006 годзе Аймар перайшоў з «Валенсіі» ў «Сарагосу», якая заплаціла за аргентынца 11 млн эўра. Афіцыйныя прадстаўнікі новай каманды Паблё назвалі гэты трансфэр «самым важным у гісторыі клюбу»^[7]. Але надоўга затрымацца ў сталіцы Арагону ў Аймара не атрымалася, бо ў 2008 годзе «Caрагоса» вылецела зь Ля Лігі, і ён вырашыў зьмяніць клюб. Новым месцам працы Аймара стала «Бэнфіка»^[8].

Міжнародная кар’ера

У 1999 годзе Паблё ўпершыню быў выкліканы ў асноўную каманду зборнай Аргентыны. Аймар браў удзел ў чэмпіянатах сьвету 2002 і 2006 гадоў у складзе зборнай Аргентыны.

Дасягненьні

Клюбныя

«Рывэр Плэйт»:

• Чэмпіён Аргентыны (3): 1997, 1999 (а), 2000 (к)
• Уладальнік Супэркубка Лібэртадорэс: 1997

«Валенсія»:

• Чэмпіён Гішпаніі (2): 2002, 2004
• Уладальнік Кубка УЭФА: 2004
• Уладальнік Супэркубка УЭФА: 2004

«Бэнфіка»:

• Чэмпіён Партугаліі: 2010
• Уладальнік Кубка партугальскае лігі (4): 2009, 2010, 2011, 2012

«Джахор Дарул Такзім»:

• Чэмпіён Малайзіі: 2014

Міжнародныя

Аргентына:

• Срэбраны прызэр Кубка Амэрыкі: 2007