Падкарэнная залоза

Падкарэ́нная залоза, падкарэ́ньніца^[1], таксама — чаля́сьніца^[2] альбо праста́та^[3] (па-лацінску: prostata) — няпарная экзакрынная трубчаста-альвэалярная залоза мужчынскага арганізма сысуноў. Чалясьніца значна адрозьніваецца ў розных відаў у анатамічных, фізыялягічных і хімічных дачыненьнях.

Падкарэнная залоза чалавека.

Прастата чалавека

У чалавека падкарэнная залоза — няпарны андрагензалежны орган, разьмешчаны ў малым тазе паміж дном мачавіка і ампулай прамой кішкі. Яна з усіх бакоў ахоплівае пачатковую частку мачаспуску, у які адкрываюцца яе вывадныя пратокі. Функцыю прастаты рэгулую нэрвовая і эндакрынная сыстэма^[3].

Функцыі падкарэннай залозы

• выпрацоўка чалясьнічнага соку, які зьяўляецца асновай для кнуры.
• выпрацоўка біялягічна актыўных рэчываў
• выконвае ролю затамкі — закрывае выйсьце з мачавіка ў часе эрэкцыі.
• стварае адчуваньне аргазму за кошт разьвітае сыстэмы інэрвацыі.
• велічыня сакрэцыі рэзка ўзмацняецца пад уплывам парасымпатычных імпульсаў і андрагенаў.

Хваробы

• Прастатыт
• Пухліны, напр., адэнома падкарэннай залозы