Пасхал I (папа рымскі)

Пасхал I (па-лацінску: Paschalis PP. I), сьвецкае імя Паскуале Масымі (па-італьянску: Pascuale Massimi; ?, Рым — 11 лютага 824, Рым) — папа рымскі з 25 студзеня 817 году па 11 лютага 824 году. Папа паходзіў з Рыма.

Пасхал I (папа рымскі)

па-лацінску: Paschalis PP. I
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 775 Рым, Папская дзяржава
Памёр	11 лютага 824[1] Рым, Папская дзяржава
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква[2]
Заняткі	каталіцкі сьвятар, пісьменьнік, каталіцкі біскуп
Дзень памяці	11 лютага
Пасхал I у Вікісховішчы

Да абраньня папам зььяўляўся абатам манастыра Сьвятога Стэфана у базыліцы Сьвятога Пятра. Спрабаваў аб’яднаць у сваіх руках сьвецкую й царкоўную ўлады. Займаў рэзка адмоўную пазыцыю па дачыненьні да Людовіка Пабожнага, абвінавачваўся ва ўжываньні катаваньняў да прыхільнікаў Людовіка, але сваю віну адмаўляў. Клапаціўся пра місіянэрства ў скандынаўскіх краінах.

Прыняў у Рыме грэцкіх манахаў, уцекачоў ад бізантыйскага абразаборства. Дзякуючы ім, застаецца самым вядомым з раньнесярэднявечных папам, бо ён намаляваны на мазаікай ў апсыдзе цэркваў Санта-Прасэдэ, Санта-Марыя-ін-Домніка й Санта-Чэчылія-ін-Трастэвэрэ^[3]. Памерлага папу рымляне не дазволілі пахаваць у базыліцы Сьвятога Пятра.