Паўль Бадура-Шкода

Паўль Бадура-Шкода (па-нямецку: Paul Badura-Skoda; нар. 6 кастрычніка 1927, Вена) — аўстрыйскі піяніст.

Паўль Бадура-Шкода
па-нямецку: Paul Badura-Skoda
Дата нараджэньня	6 кастрычніка 1927
Месца нараджэньня	Вена, Аўстрыя
Дата сьмерці	25 верасьня 2019(2019-09-25)[1][2][3][…] (91 год)
Месца сьмерці	Вена, Аўстрыя
Месца пахаваньня	Ottakringer Friedhof[d]
Грамадзянства	Аўстрыя
Месца вучобы	Унівэрсытэт музыкі і мастацтваў Вены[d] Нармальная школа музыкі[d]
Прафэсія	піяніст
Навуковая сфэра	музыка[4]
Месца працы	Венскі ўнівэрсытэт музыкі і выканальніцкага мастацтва
Жанры	клясычная музыка
Інструмэнты	фартэпіяна
Узнагароды	Ордэн Ганаровага легіёну залаты знак «За заслугі перад горадам Венай»[d]
Сайт	badura-skoda.com
Паўль Бадура-Шкода ў Вікісховішчы

Скончыў Венскую кансэрваторыю, затым праз два гады стаў уладальнікам першай прэміі Аўстрыйскага музычнага конкурсу і адмысловай стыпэндыі, якая дазволіла яму навучацца ў Эдўіна Фішэра^[5]. У 1947 г. выйграў конкурс выканаўцаў у Зальцбургу, у 1949 г. быў заўважаны Вільгэльмам Фуртвэнглерам і Гэрбэртам Караянам, пасьля чаго ўжо не прыпыняў актыўнай канцэртнай дзейнасьці.

Галоўным здабыткам Бадуры-Шкоды зьяўляецца моцартаўскі рэпэртуар. Сярод гістарычных запісаў зь яго ўдзелам — санаты Моцарта для скрыпкі і фартэпіяна ў дуэце з Давідам Ойстрахом. Іншы вядомы дуэт Бадуры-Шкоды — зь піяністам Ёргам Дэмусам; плёнам гэтай садружнасьці стала, апроч шэрагу запісаў, напісаная сумесна кніжка пра інтэрпрэтацыю фартэпіянных санатаў Бэтговэна (ням. Die Klaviersonaten von Ludwig van Beethoven; 1970). Сумесна з жонкай Эвай Бадура-Шкода напісаў таксама кнігу «Інтэрпрэтацыя Моцарта» (ням. Mozart-Interpretation; 1957). Паўль Бадура-Шкода запісаў шырокі рэпэртуар — болей за 200 дыскаў, сярод якіх фартэпіянныя санаты Моцарта, Бэтговэна і Шубэрта^[6].

10 кастрычніка 2010 году ў межах V Міжнароднага фэстывалю Юрыя Башмета Паўль Бадура-Шкода ўпершыню выступіў у Беларускай дзяржаўнай філярмоніі^[7].