Пляшчанка

Пляшчанка, Лютэранскае прадмесьце — гістарычная мясцовасьць Менску, разьмешчаная ў заходняй частцы места, на паўднёвы ўсход ад Лютэранскіх могілак, абапал Лібаўска-Роменскай чыгункі.

Пляшчанка ад сучаснага пляцу Незалежнасьці, 07—08.1941 р.

На паўночны захад ад Пляшчанкі пачынаецца Мядзьведжына, на паўночны ўсход — Раманаўская Слабада, на поўдзень — Добрыя Мысьлі^[1][2].

Гісторыя

Дом У. Дзядзюшкі

У XIX ст. ува ўрочышчы Пляшчанцы (Плішчэнцы^[3]) адкрыліся Лютэранскія (Нямецкія) могілкі (цяпер гэта сквэр на рагу вуліцаў Карла Лібкнэхта і Купрыянава). Дарогу на могілкі зь цягам часу пачалі называць Малалютэранскай ці Нямецкай вуліцай, а Пляшчанку даволі часта называлі Лютэранскім прадмесьцем^[4].

У пачатку XX ст. Пляшчанка ўваходзіла ў чацьвертую і пятую паліцэйскую частку места. Праз прадмесьце праходзілі Мацьвееўская (траса вуліцаў Розы Люксембург і Нямігі за Музычным тэатрам), Вяземская і Ковенская вуліцы, Бабруйскі завулак^[1][5]

На паседжаньні 6 траўня 2009 року Камісія па найменьні і перайменаваньні праспэктаў, вуліцаў і іншых частак Менску прыняла пастанову аб наданьні безыменнаму сквэру ў межах вуліцаў Купрыянава — К. Лібкхнехта — зав. Дамашэўскі назвы «Лютэранскі». Гэты сквэр зьявіўся на месцы зьнесеных у 1970-я рокі Лютэранскіх могілак^[6].

Старыя адрасы

• Малалютэранская. Лютэранская Царква Сьвятога Мікалая, збудаваная ў 1846 року пасярод Лютэранскіх могілак. Не зьбераглася. Месьцілася ля скрыжаваньня цяперашніх вуліцаў Карла Лібкнэхта і Каржа.
• Пляшчанка. Цагельны завод Г. Фрыда. Дзейнічаў з 1898 року, меў печ Гофмана з 16 камэрамі. Заводзкі корпус стаяў у раёне, дзе да нядаўняга часу разьмяшчалася Менская тытунёвая фабрыка (Розы Люксэмбург, 69а). Захаванасьць будынка застаецца нявызначанай.

Галерэя

• Лютэранская вуліца ў 1941—1943 роках
• 
• 
• 
• 

• 
• 
• 
• 

Глядзіце таксама

• Татарская Слабада
• Рускі пасад (Віцебск)
• Руская Слабада (Вяліж)