Пётар Багратыён

Князь Пётар Іва́навіч Багратыён (па-грузінску: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი; 1765, Тыфліс ці Кізьляр — 24 верасьня [ст. ст. 12 верасьня] 1812, сяло Сіма Ўладзімерскай губэрні, Расейская імпэрыя) — расейскі^[2] генэрал ад інфантэрыі, шэф лейб-гвардыі Егерскага полку, галоўнакамандуючы 2-й Заходнім войскам на пачатку вайны 1812 году. Старэйшы брат генэрал-лейтэнанта расейскага войска князя Рамана Іванавіча Багратыёна й дзядзька генэрал-лейтэнанта расейскага войска, інжынэра й вучонага-мэталюрга князя Пятра Рамановіча Багратыёна (сына Рамана Іванавіча Багратыёна).

Пётар Багратыён პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი
1765 — 12 верасьня 1812 (24 верасьня 1812) (47 гадоў)
Партрэт П. І. Багратыёна працы Джорджа Доў. Вайсковая галерэя Зімняга палацу, Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)[1]
Месца нараджэньня	Тыфліс ці Кізьляр
Месца сьмерці	сяло Сіма, Уладзімерская губэрня, Расейская імпэрыя
Прыналежнасьць	Расейская імпэрыя
Род войскаў	Расейская імпэратарская армія[d]
Гады службы	1782—1812
Званьне	генэрал ад інфантэрыі
Камандаваў	армія
Бітвы/войны	Бітва пад Галябрунам, Бітва пад Аўстэрліцам, Барадзінская бітва
Узнагароды	Ордэн Сьвятога апостала Андрэя Першазваннага Ордэн Сьвятога Аляксандра Неўскага Ордэн Сьвятога Яна Ерусалімскага (Расея) Ордэн Сьвятога Георгія 2 ступені Ордэн Сьвятога Ўладзімера I ступені Ордэн Сьвятой Ганны I ступені ОрдэнЧорнага арла Кавалер ордэна Чырвонага арла Вайсковы ордэн Марыі Тэрэзіі 2 ступені
Пётар Багратыён у Вікісховішчы

Памяць

Ягоным імем названа вуліца ў Менску.