Пётар Чавус

Пётар Рыго́равіч Ча́вус (нарадзіўся 7 студзеня 1939 году, в. Старына, Петрыкаўскі раён, Гомельская вобласьць) — беларускі вайсковы дзяяч, першы міністар абароны Рэспублікі Беларусь.

Пётар Чавус
Пётар Рыгоравіч Чавус
Міністар па справах абароны Рэспублікі Беларусь
студзень 1992 — 21 красавіка 1992
Прэм’ер-міністар	Вячаслаў Кебіч
Папярэднік	—
Наступнік	Павал Казлоўскі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	7 студзеня 1939 (86 гадоў) в. Старына, Петрыкаўскі раён
Адукацыя	Менская сувораўская вайсковая вучэльня Ташкенцкая агульнавайсковая камандная вучэльня Вайскова-палітычная акадэмія імя Леніна
Узнагароды	Ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн За службу Радзіме 3 ступені Ордэн Чырвонага Сьцягу (Аўганістан) Ордэн Чырвонага Сьцягу (Аўганістан)

Біяграфія

Сын забітага беларускага партызана.

У 1956 годзн скончыў Менскую сувораўскую вайсковую вучэльню, пасьля Ташкенцкую вышэйшую агульнавайскавую камандную вучэльню. Служыў камандзірам танкавага ўзводу ў Паўночна-Каўкаскай вайсковай акрузе. Пасьля быў намесьнікам камандзіра танкавага батальёну ў Беларускай вайсковай акрузе. У 1968 годзе ўдзельнічаў ва ўводзе войскаў Варшаўскай дамовы ў Прагу. Завочна скончыў Вайскова-палітычную акадэмію імя Леніна. У 1978 годзе паступіў у Вайсковую акадэмію Генэральнага штабу Ўзброеных сілаў. З 1980 служыў у Сярэднеазіяцкай вайсковай акрузе. З 1987 году — дарадца начальніка генэральнага штабу Дэмакратычнай Рэспублікі Аўганістан. У 1988—1991 гадах — начальнік штабу Прыбалтыйскай вайсковай акругі. У 1991 годзе займаў пасады начальніка інстытуту вайсковай гісторыі СССР, начальніка штабу і першага намесьніка начальніка Грамадзянскай абароны СССР.

У канцы 1991 году прыняў прапанову ўзначаліць стваранае Міністэрства па справах абароны Беларусі^[1]. З траўня 1992 году — намесьнік міністра абароны Рэспублікі Беларусь. У 1994—1995 гадах быў дарадцам ва ўрадзе Рэспублікі Беларусь.