Разьвітыя краіны

Разьвітыя краіны (па-ангельску: developed countries) — краіны, якія характарызуюцца высокім узроўнем жыцьця насельніцтва. Разьвітыя краіны маюць, як правіла, вялікі запас вырабленага капіталу й насельніцтва, якое з большага занята высокаспэцыялізаванымі відамі дзейнасьці. У гэтай групе краінаў пражывае каля 15% насельніцтва сьвету. Разьвітыя краіны завуць таксама індустрыяльнымі краінамі або індустрыяльна разьвітымі^[1].

Сьпіс разьвітых краін

     Краіны, якія кваліфікуюцца СБ і МВФ як краіны з разьвітай эканомікай у канцы XX — пачатку XXI стагодзьдзяў

У якасьці эканамічна разьвітых краінаў Міжнародны валютны фонд вылучае наступныя дзяржавы^[2]: Аўстралія, Аўстрыя, Бэльгія,Канада, Кіпр, Чэхія, Данія, Фінляндыя, Францыя, Нямеччына, Ісьляндыя, Ірляндыя, Ізраіль, Італія, Японія, Паўднёвая Карэя, Люксэмбург, Мальта, Нідэрлянды, Новая Зэляндыя, Нарвэгія, Партугалія, Сынгапур, Славаччына, Славенія, Гішпанія, Швэцыя, Швайцарыя, Вялікабрытанія, ЗША.

У больш поўную групу разьвітых краінаў уключаюцца таксама Андора, Бэрмудзкія астравы, Фарэрскія астравы, Ватыкан, Ганконг, Тайвань, Ліхтэнштайн, Манака, Сан-Марына.

Глядзіце таксама

• Рынкі ў стадыі разьвіцьця
• Краіна ў стадыі разьвіцьця
• Краіны трэцяга сьвету
• Залаты мільярд